ავღანეთის რესპუბლიკა არის ერთ -ერთი ყველაზე არასტაბილური ქვეყანა მსოფლიოში ეკონომიკურად და პოლიტიკურად და გეოგრაფიულად ის არის გზაჯვარედინი აღმოსავლეთისა და დასავლეთის გზაჯვარედინზე. ეს იყო ვაჭრობისა და მიგრაციის უძველესი ცენტრი და ქვეყანა ყოველთვის თამაშობდა მნიშვნელოვან როლს რეგიონში კულტურულ, ეკონომიკურ და პოლიტიკურ ურთიერთობებში. რესპუბლიკის მრავალეროვნული მოსახლეობა საუბრობს რამდენიმე დიალექტზე, მაგრამ ავღანეთის ოფიციალური ენები მხოლოდ ორია - დარი და პუშტუ.
ზოგიერთი სტატისტიკა და ფაქტი
- სპარსულიდან თარგმნილი "ავღანური" ნიშნავს "დუმილს" ან "დუმილს". ეს არის ხალხის გარეგანი სახელი, ისევე როგორც სიტყვა "გერმანული" რუსულად, რაც იმას ნიშნავს, რომ ადამიანი არ ლაპარაკობს "ჩვენი გზით", ის არის "მუნჯი".
- ავღანეთის ორივე ოფიციალური ენა მიეკუთვნება ინდოევროპული ენების ოჯახის ირანულ ჯგუფს.
- ქვეყანაში დარის ენაზე საუბრობს მოსახლეობის დაახლოებით ნახევარი.
- სხვადასხვა წყაროების თანახმად, პუშტუ ოფიციალურ ენად არის მიღებული ავღანელების 35% -40% -ის მიერ.
- მესამე ყველაზე გავრცელებული რესპუბლიკაში არის უზბეკი. ამას ლაპარაკობს მოქალაქეთა თითქმის 9%. ამას მოსდევს თურქმენები - მოსახლეობის 2.5% საუბრობს სახლში.
ავღანეთი არ არის ყველაზე პოპულარული ქვეყანა უცხოელ ტურისტებს შორის, მაგრამ თუ შემთხვევით იქ იყავით, გაითვალისწინეთ, რომ მოსახლეობის არაუმეტეს 8% საუბრობს ინგლისურად და ეს ადამიანები მხოლოდ დედაქალაქში ცხოვრობენ.
სპარსული კვალი
ავღანურ-სპარსული ენა დარი ემსახურება ქვეყანაში ეთნიკური კომუნიკაციის ენას. იგი გავრცელებულია ძირითადად ქვეყნის ჩრდილოეთით, ქაბულში და ზოგიერთ ცენტრალურ პროვინციაში. ენათმეცნიერები თვლიან, რომ დარი არის ტაჯიკური და სპარსული ნარევის ავღანური ვერსია. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, ავღანეთისა და ტაჯიკეთის მცხოვრებლებს საკმაოდ შეუძლიათ ერთმანეთის გაგება, მაგრამ ირანელებთან ურთიერთობის მიზნით, ავღანელებს ფონეტიკური განსხვავებების გამო მოუწევთ ცოტაოდენი ცდა.
დარის აქვს მრავალი სესხი ჰინდიდან და პენჯაბურიდან, ურდუდან და ბენგალური დიალექტიდან.
სამხრეთ საზღვრებზე
პუშტუ გამოიყენება ავღანეთის სამხრეთ რეგიონებში და სამხრეთ -აღმოსავლეთში. იგი წარმოდგენილია დიალექტების დიდი რაოდენობით და მის მომხსენებლებს პუშტუნები ეწოდება. პუშტუნების წერილობითი კულტურა განვითარდა მხოლოდ მე -16 საუკუნეში.
მოსახლეობის ორ ჯგუფად აშკარად დაყოფის მიუხედავად, ქვეყნის მოსახლეობის საკმარისი პროცენტი ერთდროულად ფლობს ავღანეთის ორ სახელმწიფო ენას.