- საკანონმდებლო ჩარჩო და ორგანოები, რომლებიც განიხილავენ მოქალაქეობის საკითხებს
- როგორ მივიღოთ შვეიცარიის მოქალაქეობა ან როგორ გავხდეთ ნანატრი პასპორტის მფლობელი
- მოქალაქეობის მიღების სხვა გზები
დასავლეთ ევროპაში ცხოვრება კარგია, ძალიან რთულია გახდე ამა თუ იმ ევროპული ძალის სრულუფლებიანი მოქალაქე. სწორედ ამიტომ შეუძლებელია პასუხის გაცემა კითხვაზე, თუ როგორ უნდა მიიღოთ შვეიცარიის მოქალაქეობა დაუყოვნებლივ. უფრო მეტიც, 2016 წელი გარდამტეხია ქვეყნისთვის მიგრაციული პოლიტიკის სფეროში, ბევრი მნიშვნელოვანი პოზიცია იცვლება.
ამრიგად, მასალაში ჩვენ გამოვყოფთ შვეიცარიის მოქალაქეობის მიღებასთან დაკავშირებულ ძირითად პუნქტებს, რომლებიც ამ დროისთვის ძალაშია. ჩვენ დაუყოვნებლივ უნდა გაგაფრთხილოთ, რომ მცირე ევროპული ქვეყნის მოსახლეობის 20% არ არის მოქალაქე ამ სიტყვის სრული გაგებით. როგორც ჩანს, არა საკუთარი ნებით, არამედ რთული პროცედურის გამო და პოტენციური კანდიდატებისადმი გაზრდილი მოთხოვნების გამო.
საკანონმდებლო ჩარჩო და ორგანოები, რომლებიც განიხილავენ მოქალაქეობის საკითხებს
იურისტები ამტკიცებენ, რომ შეუძლებელია შვეიცარიის მსგავსად მსოფლიოში სხვა ქვეყნის პოვნა, სადაც მოქალაქეობის მიღების პროცედურა იმდენად რთულია. იგი ემყარება 1952 წელს მიღებულ ფედერალურ კანონს და კანონებს, რომლებიც მოქმედებს ცალკეული შვეიცარიული კანტონების დონეზე. ქვეყანაში არის ორი ორგანო, რომლებიც წყვეტენ მოქალაქეობის საკითხებს, ასე რომ ძალიან ხშირად მათ შორის არსებობს გადაუჭრელი წინააღმდეგობები, შვეიცარიის ეროვნული საბჭოს და კანტონების საბჭოს წარმომადგენლებმა ვერ მიაღწიეს კონსენსუსს.
შვეიცარიის მოქალაქეობის მიღების უფრო მარტივი გზა არის ქორწინება, რომლის დროსაც მეორე მეუღლეს აქვს აპრიორული მოქალაქეობა. ურთიერთობის სხვა ტიპს - რეგისტრირებულ პარტნიორობას - ასევე აქვს გამარტივებული პროცედურა.
როგორ მივიღოთ შვეიცარიის მოქალაქეობა ან როგორ გავხდეთ ნანატრი პასპორტის მფლობელი
განვიხილოთ მოქალაქეობის მიღების წესი ჩვეულებრივი პროცედურის შემთხვევაში, ფაქტობრივად, პოტენციურ კანდიდატს სამი საფეხურის გავლა დასჭირდება: მუნიციპალიტეტი ან საზოგადოება; კანტონი; კონფედერაცია. მთავარი საიდუმლო იმაში მდგომარეობს, რომ მოქალაქის პასპორტს მიიღებს მხოლოდ ის ადამიანი, ვისაც სამივე დონის გადალახვა შეუძლია. თუ ერთ დონეზე მაინც მიიღებს უარს, ეს ნიშნავს, რომ პროცედურა უნდა გადაიდოს უკეთეს დროებამდე (მაგალითად, კანონმდებლობაში ცვლილებები).
მოქალაქეობის მოპოვების პროცესი გულისხმობს პირის განაცხადს ნატურალიზაციისათვის, მაგრამ პირველ რიგში აუცილებელია განვმარტოთ აქვს თუ არა მას ამის უფლება. არსებობს ექვსი პირობა, რომელთა დაცვა იძლევა ნანატრი დოკუმენტის მიღების შანსს:
- ცხოვრობს რესპუბლიკის ტერიტორიაზე 12 წლის განმავლობაში;
- 3 წლიანი მუდმივი საცხოვრებელი ადგილი (გათვალისწინებულია ბოლო ხუთი წლის პერიოდი);
- ინტეგრაციის მაღალი დონე ყველა კრიტერიუმით;
- ქვეყნის კანონმდებლობის უდავო დაცვა;
- ტრადიციების, საფუძვლების, ორდერების ცოდნა;
- კრიმინალური წარსულის არარსებობა, საფრთხე სახელმწიფოს უსაფრთხოებისთვის.
მაგრამ მაშინაც კი, თუ სიის ყველა პოზიცია შესრულებულია, ადამიანს შეუძლია მიიღოს უარი, თუმცა, პასუხს უნდა ჰქონდეს დასაბუთება. ისიც უნდა გვახსოვდეს, რომ ეს არის კონფედერაციის მიერ დადგენილი პირობები და ადგილობრივ ხელისუფლებას (კანტონს და მუნიციპალიტეტს) აქვს "ჩვევა" კიდევ უფრო გაართულოს მოქალაქეობის მიღების პროცედურა. მაგალითად, ისინი ადგენენ თავიანთი უწყვეტი ცხოვრების პირობებს იმ მუნიციპალიტეტის ტერიტორიაზე, რომელშიც განაცხადია შეტანილი.
მეორე უსიამოვნო სიურპრიზი შეიძლება დაელოდოს განმცხადებელს სახელმწიფო ენის ცოდნის თვალსაზრისით, რადგან ცნობილია, რომ შვეიცარიაში 4 ენა ოფიციალურია. დღემდე კონფედერაციასა და ადგილობრივ ხელისუფლებას შორის დაიდო შეთანხმება ენის საკითხთან დაკავშირებით.დადგენილია, რომ მინიმუმ ერთი ეროვნული ენის ცოდნა საკმარისი იქნება პოტენციური მოქალაქისთვის და ადამიანმა უნდა შეძლოს საკუთარი თავის გამოხატვა ზეპირად და წერილობით.
მოქალაქეობის მიღების სხვა გზები
ნატურალიზაცია არის ურთულესი, მაგრამ ყველაზე პოპულარული გზა შვეიცარიის პასპორტის მოსაპოვებლად (წაიკითხეთ - მოქალაქეობა) მფლობელისთვის ყველა სასიამოვნო შედეგით. ქვეყანაში არის სხვა შესაძლებლობები, რომ გახდე შვეიცარიული საზოგადოების სრულუფლებიანი წევრი.
მოქალაქეობის მიღება შესაძლებელია ნათესაობით, მაგალითად, ბავშვი, რომელიც დაიბადა ოჯახში, სადაც ორივე მშობელს აქვს მოქალაქეობა, აპრიორიდ ითვლება შვეიცარიის მოქალაქედ. იგივე უფლებები აქვს ბავშვს, რომელსაც ჰყავს ერთი მშობელი მაინც შვეიცარიული პასპორტით.
თუ ბავშვი დაიბადა ოჯახში, სადაც ქორწინება არ იყო რეგისტრირებული მშობლებს შორის, მაშინ ახალშობილის ეროვნების შესახებ გადაწყვეტილება მთლიანად დედაზეა დამოკიდებული. თუ ის შვეიცარია, მაშინ ბავშვს გაუმართლა - ის გაიზრდება და მიიღებს მის სანუკვარ წითელ და თეთრ პასპორტს. თუ დედა არ არის ამ ქვეყნის მოქალაქე, მაშინ მომავალში მის მემკვიდრეს მოუწევს გაიაროს რთული პროცედურა მოქალაქეობის მისაღებად. თუ შესაძლებელია დამტკიცდეს, რომ მამა, რომელიც არ არის დაქორწინებული დედაზე, არის შვეიცარიის საზოგადოების სრულუფლებიანი წევრი, მაშინ ბავშვი უნდა დაელოდოს სრულწლოვანებამდე (მოდის 18 წლის ასაკში) და ის იღებს მოქალაქეობას ქვეყნის.
