მე –20 საუკუნეში გაუჩინარებული 7 ქვეყანა

Სარჩევი:

მე –20 საუკუნეში გაუჩინარებული 7 ქვეყანა
მე –20 საუკუნეში გაუჩინარებული 7 ქვეყანა

ვიდეო: მე –20 საუკუნეში გაუჩინარებული 7 ქვეყანა

ვიდეო: მე –20 საუკუნეში გაუჩინარებული 7 ქვეყანა
ვიდეო: მთელი მე-20 საუკუნე [ჩატენილი 26 წუთში!] 2024, ივნისი
Anonim
ფოტო: მე –20 საუკუნეში გაუჩინარებული 7 ქვეყანა
ფოტო: მე –20 საუკუნეში გაუჩინარებული 7 ქვეყანა

ჩვენს თვალწინ იქმნება ახალი სახელმწიფოები - ძირითადად ძველი იმპერიების დაშლის გამო. მე -20 საუკუნეში გაუჩინარებული 7 ქვეყნის რეიტინგში ჩვენ არ შევიტანეთ ცნობილი საბჭოთა კავშირი, იუგოსლავია, აღმოსავლეთ გერმანია, ჩეხოსლოვაკია. გაცილებით საინტერესოა იმის გარკვევა, თუ რომელი სხვა ქვეყნებმა შეწყვიტეს არსებობა.

ავსტრია-უნგრეთი

გამოსახულება
გამოსახულება

პირველი მსოფლიო ომის დასრულების შემდეგ ბევრი ქვეყანა დაზარალდა. ზოგი მარტო აღმოჩნდა ეკონომიკური კრიზისით, ზოგმა დაკარგა თავისი ტერიტორიის ნაწილი, მაგრამ მხოლოდ ავსტრია-უნგრეთი დაიმსხვრა.

ამ იმპერიის დაშლის შემდეგ ევროპის რუქაზე გამოჩნდა ახალი ქვეყნები - ავსტრია, უნგრეთი, ჩეხოსლოვაკია და იუგოსლავია. შემდგომში კიდევ რამდენიმე რეგიონი შეუერთდა იტალიას, პოლონეთსა და რუმინეთს.

რატომ ელოდა ავსტრია-უნგრეთი ასეთ ფინალს, მეზობელ გერმანიას კი შეეძლო წინააღმდეგობა გაეწია დაშლისთვის? ძლიერი ქვეყნის გაუჩინარების ძირითადი მიზეზები იყო:

  • შიდა კონფლიქტები ავსტრია-უნგრეთის ტერიტორიაზე მცხოვრებ სხვადასხვა ხალხებს შორის;
  • ადამიანთა დაყოფა ენობრივ საკითხებსა და შეხედულებებზე;
  • ეკონომიკის ცუდი მდგომარეობა.

სწორედ ამიტომ, 1918 წელს, თითოეულმა ეთნიკურმა ჯგუფმა გადაწყვიტა საკუთარი გზით წასულიყო.

ტიბეტი

რეგიონი, რომელიც ცნობილია მთელ მსოფლიოში ტიბეტად, დაახლოებით ათასწლეულია. მართალია, ტიბეტი ოფიციალურად გახდა ცალკე სახელმწიფო მხოლოდ 1913 წელს და არსებობდა ამ სტატუსით 38 წლის განმავლობაში - 1951 წლამდე.

ტიბეტს არ გაუმართლა, რომ მეზობლად ჰყავდა საკმაოდ აგრესიული კომუნისტური ჩინეთი, რომელმაც გადაწყვიტა, რომ ასეთი ტერიტორია "თავისთავად საჭიროა". 1950 -იან წლებში ჩინეთმა დაამყარა საკუთარი წესრიგი ტიბეტში. ეს გაგრძელდა 1959 წლამდე, როდესაც ადგილობრივები აჯანყდნენ დამპყრობლების წინააღმდეგ. შემდეგ ჩინელებმა დაითხოვეს ადგილობრივი მთავრობა და ტიბეტი ერთ -ერთ საკუთარ პროვინციად აქციეს.

ტიბეტელები კვლავ ცდილობენ კამათი ოფიციალურ პეკინთან, დაიცვან თავიანთი დამოუკიდებლობა.

სამხრეთ ვიეტნამი

1954 წელს ფრანგმა კოლონიალისტებმა დატოვეს ინდოჩინეთი და ვიეტნამი გაიყო ორ ნაწილად - სამხრეთ და ჩრდილოეთ. საზღვარი გადიოდა მე -17 პარალელზე. ჩრდილოეთ ვიეტნამი მოექცა ჩინეთისა და საბჭოთა კავშირის გავლენის ქვეშ, სამხრეთმა დაიწყო შეერთებული შტატების მხარდაჭერა.

თანამედროვე ვიეტნამის ტერიტორიაზე დროდადრო დაიწყო ომები ჩრდილოეთსა და სამხრეთს შორის. შეერთებული შტატები აქ ღიად იბრძოდა ჩრდილოეთ ვიეტნამის პარტიზანების წინააღმდეგ. შედეგად, ამერიკელებმა, რომლებმაც დაკარგეს დაახლოებით ნახევარი მილიონი ადამიანი, გაიყვანეს ჯარები ქვეყნიდან 1973 წელს. შეერთებული შტატების სამხედრო დახმარების გარეშე დარჩენილი, სამხრეთი დაიპყრეს ჩრდილოელებმა 2 წლის შემდეგ.

სამხრეთ ვიეტნამის სახელმწიფომ არსებობა შეწყვიტა. მის დედაქალაქს, საიგონს, დაარქვეს ქალაქი ჰოი მინი. ვიეტნამი ახლა სოციალისტური ქვეყანაა.

არაბთა გაერთიანებული რესპუბლიკა

ამ სახელწოდებით, 1958-1971 წლებში იყო ორი ქვეყანა - ეგვიპტე და სირია. ისინი გაერთიანდნენ ეგვიპტის პრეზიდენტის გამალ აბდელ ნასერის დაჟინებული მოთხოვნით, რომელსაც აქვს სოციალისტური ხედვა და ეძებს ისრაელთან დაპირისპირების გზებს. არაბთა გაერთიანებული რესპუბლიკის შექმნა იმ დროს ეფექტური და მიზანშეწონილი ჩანდა.

ახალი სახელმწიფო დიდხანს არ გაგრძელებულა და, როგორც ანალიტიკოსები თვლიან, თავდაპირველად განადგურებისთვის იყო განწირული. ეგვიპტე და სირია ერთმანეთისგან შორს იყვნენ და მათი ლიდერები ვერ შეთანხმდნენ სხვადასხვა საკითხზე. მათ ვერ შეძლეს ისრაელის დამარცხება თუნდაც ერთობლივი ძალისხმევით.

1961 წელს რევოლუცია მოხდა სირიაში და ეს ქვეყანა გამოეყო UAR– ს. იმ მომენტიდან მოყოლებული, მხოლოდ ეგვიპტეს ერქვა არაბთა გაერთიანებული რესპუბლიკა.

ეს გაგრძელდა 1971 წლამდე, როდესაც გამოჩნდა სამი სახელმწიფოს ახალი კავშირი - ეგვიპტე, სირია და ლიბია. UAR– მა არსებობა შეწყვიტა.

ოსმალეთის იმპერია

გამოსახულება
გამოსახულება

მსოფლიოში ერთ -ერთი ყველაზე ძლიერი და გავლენიანი სახელმწიფო - ოსმალეთის იმპერია - 6 საუკუნეზე მეტხანს გაგრძელდა. მე -20 საუკუნის დასაწყისში ის აღარ ჰგავდა ბრწყინვალე მდგომარეობას, რაც იყო 1683 წლამდე. იმ დღეებში მან დაიკავა უზარმაზარი სივრცე მაროკოდან სპარსეთის ყურემდე და სუდანიდან უნგრეთამდე.

1908 წელს დაიწყო იმპერიის თანდათანობითი დაშლა. პირველ მსოფლიო ომში დამარცხებულთა მხარეს, მან დაკარგა ეგვიპტე, სუდანი და პალესტინა, რომლებიც დაუყოვნებლივ დაიპყრო ინგლისმა. ფრანგებმა მფარველობა მიიღეს ყოფილ თურქულ საკუთრებაზე - სირიასა და ლიბანზე.

საომარი მოქმედებების დაწყებამდე, რომელმაც შეარყია მთელი ევროპა, ოსმალეთის იმპერიის ნაწილი წავიდა ავსტრია-უნგრეთსა და იტალიაში.

1922 წელს ოსმალეთის იმპერია საბოლოოდ დაიშალა და ახალი რუკა გამოჩნდა მსოფლიო რუქაზე - თურქეთი.

სიკიმი

სიკიმის მცირე მონარქია ჩვენი წელთაღრიცხვის მე -8 საუკუნიდან არსებობს. NS 1975 წლამდე, ანუ ის უფრო ძველი იყო ვიდრე ოსმალეთის იმპერია. ის იყო ჰიმალაებზე, ინდოეთსა და ტიბეტს შორის, რომელიც ახლა ჩინეთს ეკუთვნის.

სიკიმის მკვიდრნი მუდმივად იცავდნენ თავს მეზობლების - ბუტანის, ნეპალის, ჩინელების თავდასხმებისგან. შედეგად, ადგილობრივმა პრემიერ -მინისტრმა (და სიკიმში აბსოლუტური მონარქია აღმოიფხვრა 1955 წელს) ითხოვა ინდოეთის მფარველობა. 1975 წლიდან სიკიმი ინდოეთის ერთ -ერთი შტატია.

მიუხედავად მისი მცირე ზომისა, სიკიმი ცნობილია იმით, რომ არ არსებობს ერთი ენა. აქ ისინი ურთიერთობენ 4 ენაზე და რამოდენიმე დიალექტზე. სიკიმის კიდევ ერთი მახასიათებელია დიდი ქალაქების არარსებობა. ყველაზე დიდ დასახლებაში მხოლოდ 50 ათასი ადამიანი ცხოვრობს.

გაიყინება

ევროპის კიდევ ერთი გადანაწილების შემდეგ 1815 წელს, 2 ქვეყანამ - ნიდერლანდების გაერთიანებულმა სამეფომ და პრუსიამ - დაიწყეს კამათი იმაზე, თუ ვის უნდა მიეღო საზღვარზე მცირე სამკუთხა მონაკვეთი. ამ ადგილას იყო სოფლები მორესნეტი, ნოვი მორესნეტი და კელმისი. ამ უკანასკნელის გვერდით იყო თუთიის მაღარო.

შესაძლებელი იყო გეფიცები, გაერკვია ვინ იყო მართალი და ვინ არა, ამიტომ ნიდერლანდებმა და პრუსიამ ძმავით გაყვეს ყველაფერი: მორესნეტი გახდა ჰოლანდიელი, ახალი მორესნეტი გახდა პრუსიელი, ხოლო კელმისი და მაღარო აღიარებულ იქნა მორესნეტის სახელმწიფოს მიერ, ე.წ ნეიტრალური ტერიტორია 3.5 კმ ფართობზე, რომელსაც ორივე სახელმწიფო მართავდა.

მორესნეტი არსებობდა 1920 წლამდე. ესპერანტო აღიარებული იყო ამ პატარა ქვეყნის ოფიციალურ ენად; ისინი აქ იხდიდნენ ფრანკებს. მორესნეტი ახლა ბელგიის ნაწილია.

ფოტო

გირჩევთ: