ატრაქციონის აღწერა
წმინდა სამების ბელოპესოვსკის მონასტერი დაარსდა ნოვგოროდის ვარლაამ-ხუტინსკის მონასტრის ბერის, აბატ ვლადიმირის მიერ, უძველესი დროიდან იმ ადგილას, რომელსაც თეთრ ქვიშებს ეძახდნენ. თავდაპირველად, პატარა, ბელოპესოვსკაიას მონასტერი, აღმართული რუსეთის სახელმწიფოს სტრატეგიულად მნიშვნელოვან სამხრეთ საზღვარზე, მოგვიანებით, ცარ ივან III- ისა და ვასილი III- ის მფარველობით, იქცევა კარგად გამაგრებულ ციხესიმაგრედ. 1918 წელს ზოგიერთი ბერი მონასტრის კედლებს გარეთ წაიყვანეს და დახვრიტეს. 1924 წელს მონასტერი დაიხურა და მისი შენობები გადაეცა ისტორიულ მუზეუმს. თუმცა, 1933 წლამდე მონასტრის სამების საკათედრო ტაძარში ღვთისმსახურება აღევლინა.
ბელოპესოვსკის მონასტრის სამების საკათედრო ტაძარი მოთავსებული იყო მაღალ სარდაფში, მისი ოთხკუთხედის მოცულობა გარშემორტყმული იყო ყველა მხრიდან დაფარული გალერეა-გულბიშით, გალერეამდე მიდიოდა სამი მაღალი წინა ვერანდა. მეოცე საუკუნის ბოლოსთვის გადარჩა მხოლოდ დასავლეთის ვერანდა, მაგრამ ეს დაფარული გალერეა გაკეთდა არაჩვეულებრივი ტრადიციით. ფაქტია, რომ გალისის გალერეა ორსართულიანია. აღმოსავლეთიდან საკათედრო ტაძარს ერთვის სამნაწილიანი საკურთხევლის აფსიდი, რომელიც გარედან ძლიერად არის შესრულებული.
თითქმის ერთდროულად ტაძართან ერთად, ძველი ქვის კედლები და კოშკები ფაქტობრივად აღადგინეს და ააშენეს მონასტრის გარშემო. XIX საუკუნის დასაწყისში ზოგიერთი კოშკი გადაკეთდა სამონასტრო უჯრედად, რისთვისაც საჭირო იყო მათი კედლების ფართო ღიობების გარღვევა.
1802 - 1804 წლებში, აბატის, აღმაშენებლის, თეოდულას და ჰეგუმენ იოანიკიას მეფობის დროს, კლასიკური სტილის შენობების კომპლექსი აშენდა სამხრეთ მონასტრის კედლის გასწვრივ და მათ რიცხვში შედიოდა ორი ეკლესია. სერგიუსის სატრაპეზო ეკლესია აღმართეს მე -16 საუკუნის მონასტრის სატრაპეზის თაღოვან სარდაფებსა და სარდაფებზე მოსკოვისა და კოლომნას (ლევშინის) მიტროპოლიტ პლატონის ლოცვა -კურთხევით. კიდევ ერთი ტაძარი - იოანე ნათლისმცემლის მოკვეთის ხსოვნისადმი - ასევე აშენდა საუკუნის პირველ ნახევარში და ჩაშენდა არსებულ ანსამბლში.
