ბუხარას უძველესი მავზოლეუმები და სამარყანდის მედრესე, ფერღანას ნაყოფიერი ხეობა და ბამბის მწარმოებელი ქალაქი კოკანდი, დიდი ბაბურ ანდიჯანისა და ტერმეზის სამშობლო, რომლებმაც ნახეს ალექსანდრე მაკედონელი და ჩინგიზ ხანი სიცოცხლეში - ეს ყველაფერი უზბეკეთია, სტუმართმოყვარე, მზიანი და უძველესი. ნებისმიერი სახელმწიფოს მსგავსად, ქვეყანას აქვს ადმინისტრაციულ -ტერიტორიული დაყოფა, რომლის მიხედვითაც იგი მოიცავს უზბეკეთის თორმეტ რეგიონს, ერთ ავტონომიურ რესპუბლიკას და ცენტრალური დაქვემდებარების ქალაქს - ტაშკენტს. რესპუბლიკას ჰქვია ყარაყალპაქსტანი და ის, ისევე როგორც უზბეკეთის რეგიონები, იყოფა რეგიონებად.
ანბანის გამეორება
ანდიჯანის რეგიონი უზბეკეთის რეგიონების სიის სათავეშია. მისი ადმინისტრაციული ცენტრია ქალაქი ანდიჯანი და რეგიონი მდებარეობს ქვეყნის უკიდურეს აღმოსავლეთით. მისი მდებარეობა ფერგანას ხეობაში უზრუნველყოფს მაცხოვრებლებს ყველაზე ხელსაყრელ კლიმატს და ცხოვრების შედარებით მაღალ სტანდარტს და, შესაბამისად, ეს რეგიონები ყველაზე მჭიდროდ დასახლებულთა შორისაა ქვეყანაში.
ფერღანას რეგიონის რეკორდი მოსახლეობის რაოდენობის თვალსაზრისით ჯერ არავის გაუკეთებია, თუმცა სამარყანდის რეგიონი ფაქტიურად სუნთქავს ლიდერის თავში. უზბეკეთის ყველაზე იშვიათად დასახლებული რეგიონებია სირდარიას და ნავოის რეგიონები. პირველი თითქმის მთლიანად დაფარულია მშიერი სტეპით, ხოლო მეორეზე დომინირებს მშრალი უდაბნოს კლიმატი.
ორ ხანძარს შორის
ყარაყალპაქსტანს უკავია უზბეკეთის ჩრდილო-დასავლეთის მნიშვნელოვანი ნაწილი და არის სუვერენული რესპუბლიკა. უდაბნოები აქ იკავებენ ტერიტორიის ოთხ მეხუთედს და, შესაბამისად, ნიადაგი თითქმის შეუფერებელია კულტივირებისთვის, ხოლო ტერიტორია სიცოცხლისათვის. ყარაყუმსა და კიზილკუმს შორის მოჭედილი, ყარაყალპაქსტანი გამოცხადდა ეკოლოგიური კატასტროფის ზონად ასევე აქ არალის ზღვის სწრაფად გაშრობის გამო.
ნაცნობი უცნობი
ტურიზმის თვალსაზრისით, უზბეკეთის მხოლოდ ზოგიერთი რეგიონი განსაკუთრებულ ინტერესს იწვევს:
- ბუხარა ადმინისტრაციული ცენტრით ბუხარაში, სადაც არქეოლოგიური აღმოჩენები შეესაბამება ჩვენს წელთაღრიცხვამდე მე –4 საუკუნეს. აბრეშუმის დიდი გზა გადიოდა აქ, ხოლო ქალაქის ცენტრალურ მოედანზე დაცული არქიტექტურული ანსამბლი შეტანილია იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის სიაში.
- სამარყანდი უზბეკეთის ცენტრალურ ნაწილში, რომლის დედაქალაქსაც იუნესკომ უწოდა "ქალაქი - კულტურების გზაჯვარედინი". სამარყანდის რეგისტანის მოედანი აღფრთოვანებულია ცენტრალური აზიის შუა საუკუნეების არქიტექტურის დაცული ძეგლების გამო.
- უზბეკეთის ხორეზმის რეგიონი არა მხოლოდ თავად ხორეზმია, არამედ უძველესი ხივაც, რომლის შიდა ქალაქი, ციხის კედლებით შემოტევებისგან დაცული, მე -16 საუკუნიდან იდეალურად არის შემონახული. უზბეკეთის ხორეზმის რეგიონის მარგალიტი შეტანილია იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის სიაში.
