ფინური ტურკუს ისტორია სახელწოდებითაც კი უკავშირდება რუსეთს. ყველა ერთი შეხედვით მსგავსების მიუხედავად, ტურკუს არაფერი აქვს საერთო თურქეთთან, ვინაიდან ამ ტოპონიმის ფესვი თავდაპირველად ეხება სიტყვას "გარიგება". ამ ქალაქის ტერიტორია დაიპყრეს შვედებმა; ასევე არსებობს მტკიცებულება, რომ ნოვგოროდიელებმა დაიპყრეს იგი. თუმცა, ჯერჯერობით ეს მონაცემები არ არის განსაკუთრებით სანდო.
ქალაქის საფუძველი
ქალაქ ტურკუს დაარსება თარიღდება შუა საუკუნეებით, როდესაც ეს დასახლება მოხსენებულია პაპ გრიგოლ XI– ს წერილში, რომელიც დაწერილია 1229 წელს. მას შემდეგ ზღვა არაღრმა გახდა და ურბანული დასახლებები უნდა გადავიდეს სანაპიროზე უფრო ახლოს, რადგან გემები იყო მთავარი სავაჭრო ტრანსპორტი.
ქალაქს მაშინ ჰქონდა სახელი კოროისი ან კოროინენი. იმ წლებიდან ძველი ეკლესიები შემორჩა ძველი დასახლების ადგილას. ასევე, ქალაქმა მიიღო სახელი აბო, რომელიც მას შვედებმა მიანიჭეს. თავდაპირველად, ეს იყო კუნძულის ციხესიმაგრის სახელი, რომელიც აღმართეს შვედებმა. მაგრამ როდესაც მიწა წყლიდან ამოვიდა, კუნძული შეუერთდა ხმელეთის სანაპიროებს, შემდეგ კი უკვე საუბარი იყო აბო-ტურკუს ზოგად დასახლებაზე. ქალაქის ნამდვილი კეთილდღეობა უზრუნველყოფილ იქნა ნოვგოროდის სამთავროსთან მშვიდობით, რომელმაც დაარღვია მეზობლები თავისი დარბევით. ერთი მათგანი აბო თურკუს სრული დაწვით დასრულდა.
იმ დროს ფინეთს დამოუკიდებლობა არ ჰქონდა და შვედეთს ეკუთვნოდა. თუმცა, ტურკუმ საკუთარი მონეტები მოჭრა, რაც იშვიათი არ იყო შუა საუკუნეებისთვის. მონეტები დათარიღებულია 1409 წლით.
ტურკუ ასევე დაიპყრეს დანიელებმა. თუმცა, 1523 წელს აბოსის ციხე განთავისუფლდა მათგან.
საეკლესიო რეფორმა ასევე დასამახსოვრებელია, როდესაც კათოლიკურ ეკლესიასთან ურთიერთობა გაწყდა ახალი ლუთერანული სწავლების მოსაწონებლად. ამ დროს დაიწყო ფინური ლიტერატურის განვითარება და საეკლესიო წიგნები ითარგმნა ფინურად.
არასამთავრობო კაპიტალი
მაშინ ტურკუ ითვლებოდა ფინეთის მთავარ ქალაქად, მაგრამ არ შეიძლებოდა დედაქალაქი ეწოდებინა, რადგან ფინეთი ჯერ კიდევ არ იყო დამოუკიდებელი სახელმწიფო. მაგრამ ეს ხელს არ უშლიდა სასახლის ინტრიგებს აქ მომხდარიყო, ხანდახან სისხლიანი განადგურება.
რუსეთიც ამ დროს აცხადებდა ამ მიწებს. ჩრდილოეთ ომში დაპყრობის პირველი კამპანია აქ დაიწყო პეტრე I. თითქმის რვა წლის განმავლობაში, რუსული ჯარები აქ იდგნენ - 1713 წლიდან 1721 წლამდე. სხვა ომში - რუსულ -შვედური - შვედებმა კვლავ დაიკავეს ტურკუ. მაგრამ უკვე ახალი საუკუნის დასაწყისში ქალაქი გადავიდა რუსეთის საკუთრებაში. და როდესაც მოვიდა ფინეთის დიდი საჰერცოგოს ეპოქა, რომელიც გადაეცა რუსეთს, ქალაქმა დაიწყო მშვიდად განვითარება. ალექსანდრე I პირობა დადო, რომ არ შეცვლიდა ადგილობრივ კანონებს და მოსახლეობას საშუალება მისცა იცხოვრა ჩვეულ რეჟიმში.
გარკვეული პერიოდის შემდეგ, დედაქალაქი გადავიდა ტურკუდან ჰელსინგფორსში (ჰელსინკი). გარდა ამისა, ჩვენ ვიცით, რომ ფინეთმა მოიპოვა დამოუკიდებლობა სამოქალაქო ომის დროს. მაგრამ დედაქალაქი აღარ დაბრუნებულა ტურკუში.
