ატრაქციონის აღწერა
ბორისოგლებსკის ეკლესია, ან ნეტარი მთავრების ბორისა და გლების წმინდა მოწამე-ვნების მატარებელთა ტაძარი, არის უძველესი ტაძარი ქალაქ ნოვოგრუდოკში. მისი ორიგინალური ვერსია აშენდა მე -12 საუკუნეში. ეკლესია ოთხსვეტიანი, სამგუმბათოვანი იყო, გალერეით შემოფარგლული. მისი კედლები მოხატული იყო ფრესკებით, იატაკი კი ქვის ფილებით იყო მოპირკეთებული.
1317 წელს ტაძარი გახდა საკათედრო ტაძარი და მასთან ერთად გაიხსნა მონასტერი. 1451 წელს ამ მონასტერს ეწვია მოსკოვის მიტროპოლიტი იონა, რომელიც მისი გარდაცვალების შემდეგ წმინდა იონას წმინდანად შერაცხეს.
მე -16 საუკუნეში, ლიტვის დიდი საჰერცოგოს ჰეტმანმა, პრინცმა კონსტანტინ ოსტოჟსკიმ გამოყო დიდი თანხა ტაძრის რეკონსტრუქციისათვის. სამუშაო ჩატარდა მიტროპოლიტ ჯოზეფ სოლტანის ხელმძღვანელობით და ლოცვა -კურთხევით. ახალი ტაძარი გემის ფორმის იყო.
ბრესტის კავშირის შემდეგ 1569 წელს ტაძარი გადავიდა უნიატებში. 1632 წელს ეკლესია აღადგინეს სარმატულ ბაროკოს სტილში. რეკონსტრუქციის შემდეგ ტაძარმა შეიძინა თავდაცვითი სტრუქტურის თვისებები. იმ მშფოთვარე წლებში ტაძრების უმეტესობას უნდა შეეძლოს საკუთარი თავის დაცვა და ისინი, ვინც იმალებოდნენ მათი კედლების მიღმა. ფასადზე გამოჩნდა ბორკილები ხარვეზებით. 1625 წელს აქ დაარსდა მამაკაცთა ბასილის მონასტერი. ადამ ხრეპტოვიჩმა დიდი დახმარება გაუწია ეკლესიის რეკონსტრუქციასა და მონასტრის მშენებლობაში. ტაძრის ქვეშ მან დაარსა საოჯახო საფლავი.
1839 წელს, როდესაც ნოვოგრუდოკი გახდა პოლონეთის სამეფოს ნაწილი რუსეთის იმპერიის შემადგენლობაში, კათოლიკური ეკლესიებისა და მონასტრების უმეტესობა დაიხურა. ბორისისა და გლების ტაძარი ისტორიული სამართლიანობის აღდგენას უბრუნდება მართლმადიდებლურ ეკლესიას. ის კვლავ აღდგება იმ წლებში პოპულარულ ფსევდო-რუსულ სტილში.
1924 წელს ტაძარი კვლავ განახლდა. მისმა არქიტექტურამ დაკარგა ფსევდო-რუსული სტილის თანდაყოლილი დეკორაცია. საბჭოთა პერიოდში ტაძარი დაიხურა, შენობაში განთავსდა სახელმწიფო არქივი.
უძველესი ტაძარი 1996 წელს გადაეცა მართლმადიდებლურ ეკლესიას. ახლა მასში განთავსებულია მართლმადიდებლური სალოცავები: ნოვოგრუდოკის ღვთისმშობლის ხატი, მოწამე ბორისა და გლების ხატი.
