ატრაქციონის აღწერა
მარილის მდინარე, ასევე ცნობილი როგორც მარილის ყურე, არის ყოფილი სასჯელაღსრულების კოლონია ტასმანის ნახევარკუნძულზე, ჰობარტიდან 106 კილომეტრში და პორტ არტურიდან 23 კილომეტრში. "მდინარე მარილის" ტერიტორიაზე ოდესღაც იყო ორი კოლონია-დასახლება. ერთი იყო სოფლის მეურნეობა - მისი მოსახლეობა ზრდიდა ბოსტნეულს და ხილს და ინახავდა გოჭას. ამ კოლონიის პროდუქცია მიეწოდებოდა პორტ არტურს და ნახევარკუნძულის სხვა დასახლებებს. ხოლო მეორის მოსახლეობა, რომელიც ცნობილია დაკავების არაადამიანური პირობებით, მოიპოვება ნახშირი. ამ კოლონიაში იყო 60 ადამიანი 24 საათიანი დაცვის ქვეშ. აქედან გაქცევა თითქმის შეუძლებელი იყო გენიალური სიგნალიზაციის სისტემის წყალობით.
დღეს, მეორე კოლონია-დასახლება ჩამოთვლილია ავსტრალიის ეროვნულ საგანძურად, როგორც ქვანახშირის ისტორიული მაღაროების ადგილმდებარეობა. და ყოფილი კოლონიების ადგილზე დარჩა მხოლოდ ნანგრევები და მიწისქვეშა პალატები, აღდგენილი 1977 წელს. ეს საკნები ავსტრალიის ციხის პირობების ერთ -ერთი ყველაზე შემზარავი მაგალითია. აქ თქვენ შეგიძლიათ ნახოთ დიდი ციხის ნანგრევები გამაფრთხილებელი ნიშნებით "საფრთხე!" და "ნუ შეხვალ!" უფრო შორს, ნახშირის ძველი მაღარო ჩანს, რომელიც დღეს სხვა არაფერია, თუ არა მხოლოდ ხვრელი მიწაში, გარშემორტყმული გალავნით. მის გვერდით განთავსებული წარწერაა:”ეს უზარმაზარი ორმო არის ყველაფერი რაც დარჩა პლანკეტ პოინტ მაღაროს მთავარი შახტიდან. ქვანახშირის მოპოვება დაიწყო 1834 წელს. პატიმრებისთვის შახტში მუშაობა სასჯელის ნაწილი იყო. პიკის დროს, ყოველწლიურად დაახლოებით 500 ტონა ნახშირი იგზავნებოდა ჰობარტში. ქვანახშირის მოპოვება შეწყდა 1848 წელს და მაღარო დალუქეს საზოგადოებრივი უსაფრთხოებისათვის.”
დღეს "მარილის მდინარის" ნანგრევები ჰობარტის ისტორიის ერთგვარი სიმბოლოა, რომლის მონახულებას ცდილობს ყველა ტურისტი, რომელიც ჩამოდის ტასმანიაში. ნანგრევებიდან შეგიძლიათ ჩახვიდეთ რკინის ქვის ყურემდე, რომლის ნაპირებზე ბევრი საპიკნიკე ადგილია.