ატრაქციონის აღწერა
ებრაელები პრაღაში ცხოვრობენ მე -9-მე -10 საუკუნეებიდან. მოგვიანებით, ბევრი ებრაელი იძულებით მოაქცია ქრისტიანობაზე, ხოლო პრაღაში ებრაული კვარტლის გარშემო კედელი აიგო, რითაც ჩამოყალიბდა ეგრეთ წოდებული ებრაული გეტო, რომლის გარეთაც ებრაელებს არ ჰქონდათ უფლება დასახლდნენ. აქ იყო რამდენიმე სინაგოგა, სასაფლაო და სკოლა. 1848 წლის რევოლუციის შემდეგ ებრაელებმა მიიღეს სრული სამოქალაქო უფლებები და შეძლეს ქალაქის სხვა უბნებში გადასვლა. შედეგად, მე -19 საუკუნის ბოლოსთვის გეტოს მოსახლეობის მხოლოდ 20% იყო ებრაელი; კვარტალი დასახლებული იყო მათხოვრებით, უსახლკაროებით, პრაღის ფსკერის წარმომადგენლებით. კვარტალი გახდა ეპიდემიისა და ჭუჭყის გამრავლების ადგილი, ამიტომ 1893 წელს იმპერატორმა ფრანც ჯოზეფ I– მა ბრძანა ძველი ებრაული სახლების დანგრევა და ამ ადგილას მაღაზიების, ოფისების, საცხოვრებელი სახლების აშენება. თითქმის ყველა უძველესი ძეგლი განადგურდა, შემორჩენილია მხოლოდ რამდენიმე სინაგოგა და სასაფლაო.
ნაცისტებმა პრაღის ისტორიული ებრაული შენობები გამოაცხადეს "განადგურებული ეთნიკური ჯგუფის მუზეუმი" და შეაგროვეს ებრაული საგნები და დოკუმენტები მთელი ქვეყნიდან. ასე გამოჩნდა თანამედროვე ებრაული მუზეუმი - ერთ -ერთი უდიდესი ეთნოგრაფიული ებრაული კოლექცია ევროპაში.
მეისელის სინაგოგა მორდეჩაი მეისლმა ააგო მე -16 საუკუნის ბოლოს საკუთარი ოჯახის საჭიროებებისთვის და მოგვიანებით რამდენჯერმე აღადგინა. ახლა არის ექსპოზიცია, რომელიც მოგვითხრობს პრაღის გეტოს ყველაზე ცნობილი ფიგურების ცხოვრებაზე.
ესპანური სინაგოგა არის ყველაზე მდიდრული, გაფორმებული მუწუკით, მოოქროვილი და ფერადი ვიტრაჟებით. აქ გამოფენილი ექსპონატების უმეტესობა მოგვითხრობს ჰოლოკოსტისა და საკონცენტრაციო ბანაკების შესახებ.
პინკასის სინაგოგა გახდა ებრაელების ძეგლი - ნაციზმის მსხვერპლი. მის კედლებზე არის დაწერილი 75 ათასზე მეტი ჩეხი ებრაელის სახელი, რომლებიც დაიღუპნენ საკონცენტრაციო ბანაკებში. მისი ეზოს გავლით მიდის ძველი ებრაული სასაფლაო, რომელიც დაარსებულია მე -15 საუკუნის დასაწყისში. აქ დაკრძალულია 200 ათასზე მეტი ადამიანი.
ძველი ახალი სინაგოგა არის უძველესი სინაგოგა ევროპაში. ის ყოველთვის რჩებოდა ებრაული საზოგადოების მთავარ ტაძრად და დღემდე ფუნქციონირებს. შენობის აგურის ფრონტონი თარიღდება მე -15 საუკუნით, ხოლო მე -13 საუკუნიდან დაცული ქვა შესანახად არის შესანახად.
ებრაული მერია, ერთადერთი ისრაელის გარეთ, ასევე გადარჩა. მიაქციეთ ყურადღება მერიის საათს: ჩვეულებრივი ციფერბლატის გარდა, არის ასევე "ებრაული" საათი, რომლის ხელები მოძრაობს საპირისპირო მიმართულებით.
