ატრაქციონის აღწერა
ვვედენსკაიას ეკლესია არის ერთ გუმბათოვანი ორსართულიანი შენობა, რომელსაც აქვს დიდი სატრაპეზო. ტაძრის აგების ზუსტი დრო უცნობია; ვიმსჯელებთ მონასტრის ინვენტარით, რომელიც დათარიღებულია 1623 წლით, ეკლესია ჩამოთვლილია როგორც ქვა. ეკლესიის კანკელი ხატებით აშენდა 1781 წელს. ამ ეკლესიის სატრაპეზო ნაწილში არის სამლოცველო წმინდა დიდმოწამე ბარბარეს საპატივცემულოდ, რომლის კანკელში არის ხატები, რომლებიც შემოწირულია სამების-გერასიმოვის ეკლესიის მიერ. დაფარული ქვის გალერეა, რომელიც აშენდა 1623 წელს, არის საკათედრო ტაძრის ბმული. მე -16 საუკუნეში გაკეთდა ორსართულიანი გადახურული გადასასვლელები, რომელთა ქვედა მხარე იყო გასავლელი თაღებით, ხოლო ზედა-ფართო თაღოვანი ღიობებით. სწორედ ისინი აკავშირებენ მაცხოვრის საკათედრო ტაძარს სარდაფში გამოვლენილ შენობასთან, რომელიც მოიცავს სატრაპეზო პალატას, უძველეს აბატის პალატებს. ითვლება, რომ სტრუქტურა გამოჩნდა 1540 -იანი წლების მეორე ნახევარში.
ამ მნიშვნელოვანი შენობის უმნიშვნელოვანეს ნაწილად ითვლება სატრაპეზო პალატა, რომლის სარდაფი უკავია პურებს, სარდაფებსა და სხვა კომუნალურ ოთახებს. ზედა სართულზე არის ფართო, თაღოვანი ერთი სვეტიანი პალატა საერთო საეკლესიო კვებაზე. სატრაპეზოს ფასადები გამოიყურება განსაკუთრებით მკაცრი, ლაკონური და დიდებული. ამ შემთხვევაში, ყველაფერი აგებულია ფართო თაღოვანი ნიშების მკაფიო რიტმზე, რომლებშიც მოთავსებულია ფანჯრის დიდი ღიობები, ასევე მარტივი პირები მოცულობის კუთხეებში, რომელიც მთავრდება დაკბილული კარნიზის სახით.
მნიშვნელოვანი შთაბეჭდილება მოახდინა სატრაპეზო ოთახის უზარმაზარმა კვადრატულმა დარბაზმა შთამბეჭდავი სვეტით ცენტრალურ ნაწილში, რომელიც მხარს უჭერს მასიურ სარდაფებს. სატრაპეზო დარბაზი განათებულია მკრთალი დღის შუქით, რომელიც შეაღწევს ფანჯრის ღიობებს დასავლეთ და სამხრეთ კედლებში და აოცებს თავისი თავისებური სივრცითი გამომსახველობით და ლაკონური ფორმებით. ამ ტიპის სატრაპეზო პალატები განსაკუთრებით დამახასიათებელია მე –16 საუკუნეში რუსეთში მონასტრების მშენებლობისთვის, განსაკუთრებით დიდი მონასტრებისთვის.
შესავლის პატარა ეკლესია, სატრაპეზოს მიმდებარედ, გამოიყურება ძალიან ელეგანტური. ეს არის ეკლესია, რომელიც იზიდავს ყურადღებას თავისი პირამიდით, რომელიც დამზადებულია სამსაფეხურიანი ქოქოშნიკებისგან და თავზე დრამითა და ბოლქვიანი კუბოთი. ეკლესიის დამახასიათებელი ფორმა, დამზადებული თხელი კუბური მოცულობის სახით, რომელიც თითქმის მთლიანად მოკლებულია საკურთხევლის აფსიდებს. ამ ტიპის აფსიდური ტაძარი, რომელიც სატრაპეზო ნაგებობების ნაწილია, დამახასიათებელია მე -16 საუკუნისათვის. ეკლესიის პირდაპირ აღმოსავლეთის ფასადი, სხვების მსგავსად, აქვს სარდაფის დონეზე პროფილირებული სვეტებით, კედლების ცენტრში დანით და სამლოცველოს ბოლოს კოკოშნიკებით. მხრის პირებს შორის, კოკოშნიკების ქვეშ, არის ნიმუშიანი ფართო ქამარი, რომელიც შედგება ასალაგმად, მართკუთხა დეპრესიები-ნიშებისა და აგურის ბალუსტერებისგან. ეს არის ეს ორნამენტული ფრიზი, რომელსაც ეხმიანება მსგავსი დეკორი ტაძრის ბარაბნის ზედა ნაწილში, რომელიც მდებარეობს ყელსახვევი თაღების გვერდით. ამგვარი დეკორატიული მოტივები ზუსტად იდენტურია სპასკის ტაძრის თავების, ასევე ამაღლების კარიბჭის ტაძრის დეკორაციებისა.
ვოლოგდას ოსტატებმა, არქიტექტორ გ.პ. ბელოვის ხელმძღვანელობით, 1955-1959 წლებში განახორციელეს სამეცნიერო და სარესტავრაციო სამუშაოები რემონტთან დაკავშირებით, ვვედენსკაიას ეკლესიის რეკონსტრუქციის, ასევე სატრაპეზო პალატის შესახებ. ამავდროულად, განხორციელდა საფუძვლებისა და შენობების კონსტრუქციული გაძლიერება, ჩატარდა სატრაპეზოს სარდაფის და სარდაფების ღრმა რესტავრაცია, აღდგა კარებისა და ფანჯრების ღიობები, გადახურვის სისტემა და ქვის მაშები გაკეთდა ხისგან. სატრაპეზოს ფასადები შეთეთრებული იყო.შესავლის ეკლესიამ კვლავ შეიძინა კოკოშნიკების დაგვირგვინების სისტემა; ტაძრის გუმბათი მნიშვნელოვნად გაძლიერდა, რომლის თავი დაფარული იყო თუთიის ფურცლით. ეკლესიის ფანჯრები, აღმოსავლეთ კედლის მხრიდან, უნდა აღდგეს; სარდაფში დაიგო ახალი სართულები, ხოლო შიდა რესტავრაცია განხორციელდა ტაძრის შენობის მეორე სართულზე.
