ატრაქციონის აღწერა
ეგრეთ წოდებული "სახლი წარბების გარეშე" არის ცნობილი შენობა ვენაში, რომელიც ითვლება ვენის მოდერნიზმის ერთ-ერთ ცენტრალურ შენობად.
1909 წელს ებრაელმა ბანკირმა ლეოპოლდ გოლდშტეინმა დაიქირავა ავსტრიელი არქიტექტორი ადოლფ ლუოსი (1870-1933), რომ აეშენებინა კომერციული შენობა მიქელერპლაცზე (საიმპერატორო სასახლის გვერდით, ქალაქის ცენტრში) მისი წამოწყებისთვის. ერნსტ ეპშტეინი დაინიშნა პროექტის მენეჯერად, ხოლო მშენებლობას ახორციელებდა Pittel & Brausewetter. შენობა გაიხსნა 1911 წელს და მაშინვე გამოიწვია დიდი სკანდალი ძალიან უბრალო ფასადის გამო. შენობის ფანჯრების ზემოთ არ იყო სტიკოს ჩამოსხმა იმ დროისთვის ტრადიციული, ეგრეთ წოდებული კარნიზები, რაც შენობას უფრო სანახაობრივი და მდიდარი ხდიდა. ამის გამო, ვენის საზოგადოებამ ადოლფ ლუოსის შექმნას მაშინვე უწოდა "სახლი წარბების გარეშე". ფართო საზოგადოებამ ერთხმად მოითხოვა შენობის დანგრევა, ხოლო იმპერატორმა ფრანც ჯოზეფ I– მა უარი თქვა მიხეილერპლაცის მხრიდან იმპერიულ სასახლეში შესვლაზე, უბრალოდ ასეთი უშნო სახლის სანახავად. ისინი ამბობენ, რომ მან ფანჯრების გადაფარვაც კი დაიწყო, რომელსაც გადაჰყურებს "სახლი წარბების გარეშე".
თავად ადოლფ ლუოსი ეწინააღმდეგებოდა ყველა სახის არქიტექტურულ დეკორაციას და ამტკიცებდა, რომ მხოლოდ შენობის ფუნქციონირებას აქვს გადამწყვეტი მნიშვნელობა. "სახლი წარბების გარეშე" გახდა მისი სავაჭრო ნიშანი. რადიკალური შეხედულებების მიუხედავად, ლოოსმა ირგვლივ მყოფთა თხოვნა დააკმაყოფილა და ყვავილების ყუთების ჩამოკიდებით გააუმჯობესა ფასადი.
1947 წელს სახლი აღიარებულ იქნა როგორც არქიტექტურული ძეგლი და დაცული იქნა. 1960 წელს შენობაში განთავსდა ავეჯის მაღაზია. 1987 წელს Raiffeisen Bank– მა შეიძინა შენობა. 2002 წლიდან სახლი წარბების გარეშე ასევე მასპინძლობს კულტურულ ორგანიზაციას Adolf Loos Design Zone პაოლო პივას მიერ. მასპინძლობს საერთაშორისო გამოფენებს, განიხილავს მსოფლიო მოვლენებს დიზაინისა და არქიტექტურის სფეროში.
