ატრაქციონის აღწერა
კათოლიკური საკათედრო ტაძარი წმ. პეტრესა და პავლეს სამართლიანად შეიძლება ვუწოდოთ კამენეც-პოდოლსკის გული. ქალაქში ყოფნა და ამ ტაძრის მონახულება დროის დაკარგვას ჰგავს. ეს უნიკალური ანსამბლი შეიქმნა მე –15 – დან მე –16 საუკუნემდე, თუმცა მომდევნო წლებში იგი არაერთხელ დასრულდა და გაფართოვდა. ასე რომ, ეკლესიის კედლებთან ერთად გაიზარდა უბიწო კონცეფციის, ღვთისმშობლის ნუგეში, წმინდა ზიარება, საკურთხევლის ნაწილი, სამრეკლო.
თურქების მმართველობის პერიოდში ტაძარი მეჩეთად გადაიქცა და ეს იყო პოდოლიიდან თურქების განდევნამდე. მაგრამ შედარებით მოკლე თურქულმა მმართველობამ არ გაიარა ეკლესიისთვის უკვალოდ - დასავლეთის მხარეს დაიდგა მინარეთი. პოლონეთის მმართველობის ქვეშ კამენეც -პოდოლსკის დაბრუნების შემდეგ, მინარეთი არ დაიშალა, მაგრამ დატოვეს და 1756 წელს იგი მორთული იყო მადონას ბრინჯაოს ქანდაკებით, რომელიც არღვევდა ნახევარმთვარეს - ისლამის სიმბოლოს. მომდევნო ორი საუკუნის განმავლობაში ტაძარი რეკონსტრუქციულ იქნა ნეო-გოთურ და ბაროკოს სტილში, ხოლო მისი ინტერიერი მოხატული იყო მე -16 საუკუნისათვის დამახასიათებელი იტალიური სტილით.
ტაძრის გაფორმება უკიდურესად მიმზიდველია - ვიტრაჟები, ხის ჩუქურთმები და ნახატები ჰარმონიულად ერწყმის მე -19 საუკუნის შუა ხანებში შეკვეთილი ძველი ორგანოს ბგერებს. განსაკუთრებულ ყურადღებას იპყრობს ტაძარში მდებარე ლორა ფშედეცკას საფლავის ქვა, მოჩუქურთმებული იტალიური მარმარილოს ერთი ნაჭერიდან ტრაგიკულად გარდაცვლილი გოგონას სახით, რომელიც ოსმალზე წევს. ეს ნამუშევარი იმდენად დელიკატურია, რომ როგორც ჩანს, ლორას თმის ყველა ღერი რეალურია.
ეკლესიის ეზო არანაკლებ ლამაზია, სადაც ვარდების ბაღი და პაპი იოანე პავლე II- ის ძეგლები, ისევე როგორც ცნობილი, ჰენრიკ სიენკევიჩის რომანების თანახმად, იეჟი ვოლოდიევსკი, რომელიც გარდაიცვალა ქალაქის ალყის დროს თურქები, ჰარმონიულად მდებარეობს.
