ატრაქციონის აღწერა
სიმეონ ვერხოტურსკის ტაძარი არის მოქმედი ტაძარი ქალაქ ჩელიაბინსკში. ურალის მაცხოვრებლები, ჩელიაბინსკის მაცხოვრებლების ჩათვლით, დიდი სიყვარულით ეპყრობოდნენ სამართლიან სიმეონ ვერხოტურსკის. ჩელიაბინსკის ქალაქის სასაფლაოზე ქვის ეკლესიის მშენებლობა დაიწყო 1873 წელს. 10 წლის შემდეგ სასაფლაო გაუქმდა, მაგრამ ტაძარი დარჩა და აკურთხეს წმინდა სვიმეონ ვერხოტურეს საპატივცემულოდ.
ეკლესია იყო პატარა მართკუთხა თეთრი ნაგებობა ნახევარწრიული საკურთხევლის რაფით. ტაძრის ცენტრალური შესასვლელი დასავლეთ მხარეს იყო. ვესტიბულის თავზე შემორჩენილი გადახურული სამრეკლოს ზარი, გვირგვინდება პატარა გუმბათით. 1889 წელს, ძლიერი ქარიშხლის დროს, ეკლესიის სამრეკლო დაეცა, რამაც დააზიანა შენობის სახურავი. ტაძრის რესტავრაცია განახორციელეს ბურჟუაზიულმა პ.მ. კუტირევი, ცნობილი ქველმოქმედის - პ.ი. ილინი. სარესტავრაციო სამუშაოები მთლიანად დასრულდა 1890 წლის მაისში.
1922 წლის გაზაფხულზე წმინდა სვიმეონის ეკლესია იჯარით გადაეცა რენოვაციონისტ საზოგადოებას. ეს იყო ერთადერთი ტაძარი ჩელიაბინსკში, რომელიც დარჩა ხელუხლებელი 1930 წლისათვის.
დიდი სამამულო ომის დროს ეკლესია გახდა მორწმუნეთა და მართლმადიდებელი სასულიერო პირების პატრიოტული მოღვაწეობის ცენტრი. XX საუკუნის მეორე ნახევარში. სიმონის ეკლესია რამდენჯერმე იქნა რეკონსტრუქცია. 1947-1960 წლებში. ტაძარს დაემატა პატარა ყაზანის გვერდითი სამლოცველო და მის ტერიტორიაზე გამოჩნდა რამდენიმე გარეუბანი და აგურის ღობე. 1977 წლისთვის ეკლესიის ფართობი გაიზარდა ვესტიბულის გაფართოების, საკურთხევლის ნაწილისა და გვერდითი გაფართოების გამო. 1986 წელს დაიწყო ეკლესიის რეკონსტრუქცია, რომელიც დასრულდა 1990 წელს. ჯერ კიდევ 1989 წელს სარეკონსტრუქციო სამუშაოების დასრულებამდე, ჩელიაბინსკში მოქმედმა მხოლოდ პატარა ეკლესიამ მიიღო ტაძრის სტატუსი. ტაძრის ინტერიერი აკადემიურად დახატა მოსკოველმა მხატვრებმა.
ბოლო წლების განმავლობაში, უზარმაზარი სარემონტო და სამშენებლო სამუშაოები ჩატარდა ვერხოტურიეს სიმეონის ტაძარში, რამაც მნიშვნელოვნად იმოქმედა ტაძრის შიდა და გარეგნობაზე. ძველი ნაგებობიდან შემორჩენილია მხოლოდ გუმბათები და სამრეკლო.
