ატრაქციონის აღწერა
ქალაქი ივანოვო არის რუსული ინდუსტრიული ქალაქის ტიპი მე -19 საუკუნის ბოლოს - მე -20 საუკუნის დასაწყისში. აქ შეგიძლიათ ეწვიოთ მრეწველობისა და ხელოვნების მუზეუმს, ივანოვო ჩინცის მუზეუმს, ვაჭარ ოსიპ შჩუდროვის სახლს (შუდროვსკაიას კარავი), შერემეტევის სამამულო ოფისს და ა.
შერემეტევის ქონების მენეჯერის ქონება არის ქალაქ ივანოვოს სამოქალაქო არქიტექტურის ერთ -ერთი ყველაზე ორიგინალური და უნიკალური მაგალითი, საინტერესო არქიტექტურული ძეგლი კლასიციზმის სტილში. მდებარეობს ქალაქის ცენტრში, კრუტიცკაიას ქუჩაზე, 33.
მე -18 საუკუნის სწრაფმა კურსმა, რომელიც გახსნა იმპერატორ პეტრე დიდის რეფორმირებულმა საქმიანობამ, კვალი დატოვა ივანოვოს რეგიონის და განსაკუთრებით სოფელ ივანოვოს განვითარებაზე. სოფელი, რომელიც 1667 წლიდან ჩერკასკის მთავრების მფლობელობაში იყო, 1743 წელს გადავიდა გრაფების შერემეტევის ძველ კეთილშობილურ ოჯახში. ეს ცვლილებები ასოცირდება გრაფი პეტრე ბორისოვიჩ შერემეტევის (პეტრე I– ის ცნობილი თანამშრომლის ვაჟი, ფელდმარშალი ბორის პეტროვიჩ შერემეტევის ვაჟი) და რუსეთის იმპერიის პრინცის და კანცლერის ალექსეი მიხაილოვიჩ ჩერკასკის ქალიშვილის - ვარვარა ალექსეევნას ქორწილთან. ჩერკასკიმ გადასცა ფანტასტიკური, იმ დროისთვისაც კი, თავისი ერთადერთი ქალიშვილისთვის - სოფელი ივანოვო, ვასილიევსკოი და რეგიონის 5 ათზე მეტი დასახლება გახდა შერემეტევის უზარმაზარი მამულების ნაწილი, რომელშიც 300 000 -ზე მეტი ყმა სული იყო.
ივანოვო გახდა შერემეტევების უზარმაზარი მემკვიდრეობის ცენტრი, რომელიც გადაჭიმული იყო სოფლიდან სამხრეთით, მდინარე უვოდის ნაპირებთან, ივანოვოდან შუისა და ლეჟნევოსკენ მიმავალ გზებს შორის.
მე -18 საუკუნის ბოლოს - მე -19 საუკუნის პირველი ნახევარი, ივანოვოს მემკვიდრეობა შერემეტევების ერთ -ერთი ყველაზე მომგებიანი მამული იყო. ქონება ან აშენდა ან შეიძინა ადგილობრივი მაცხოვრებლებისგან. აქ, უზარმაზარ სახლში, მენეჯერის ბინა იყო მოწყობილი და ოფისი განთავსებული იყო შენობაში. კრუგლიხის კორომის ადგილზე, გრაფსკის ბაღი იყო დაგებული (ამჟამად - 1 მაისის ბაღი). მოსახლეობის რაოდენობის თვალსაზრისით, შერემეტევის მამულის დედაქალაქმა გადააჭარბა მეზობელ რაიონულ ცენტრებსაც კი. ახალი მფლობელი ამცირებდა "კაპიტალისტურ" გლეხებს. პიტერ ბორისოვიჩ შერემეტევი, შემდეგ კი მისი ვაჟიშვილი ნიკოლაი, არა მხოლოდ არ ერეოდა ადგილობრივი ყმა მეწარმეების საქმიანობაში, არამედ ხელს უწყობდა მას.
შერემეტევებს თითქმის არასოდეს უნახავთ ივანოვო და მიმდებარე ტერიტორია. მხოლოდ 1771 წელს გრაფი ნიკოლაი პეტროვიჩ შერემეტევი ჩამოვიდა აქ, რათა დაელოდოს ჭირის ეპიდემიას, რომელიც მძვინვარებდა დედაქალაქებში. მდიდარი მემკვიდრეობის მართვა ახორციელებდა შერემეტევების პეტერბურგის რეზიდენციას, ხოლო მისი ადმინისტრატორები - არჩევითი გლეხები - მსახურობდნენ ივანოვოს მიწებზე. ინსპექტორები იშვიათად მოდიოდნენ ივანოვოში ცენტრალური სამკვიდრო ოფისიდან. მაგალითად, ამ მიზნით 1793 წელს ივან პეტროვიჩ არგუნოვი ჩავიდა სოფელში, რომელიც არა მხოლოდ მე -18 საუკუნის დიდი რუსი მხატვარი იყო, არამედ ჩინოვნიკი შერემეტევის ციხესიმაგრეში.
ივანოვოს საგვარეულო ოფისიდან, შეგროვებული თანხა გადაეგზავნა კუსკოვოს შერემეტევის მამულს, რომელიც მოსკოვის მახლობლად მდებარეობდა, ხოლო დურგლები გაეგზავნათ მდიდრული გრაფის სასახლეების ასაშენებლად. სოფელ ივანოვოში ერთ წელიწადში შეგროვებული ქირა მეტი იყო ვიდრე მთელ ქვეყანაში. ეს განპირობებული იყო იმით, რომ ადგილობრივი გლეხების ცხოვრების საშუალო დონე უფრო მაღალი იყო, ვიდრე ბევრ სხვა მამულში. ტყუილად არ გამოჩნდა ანდაზა: "მდიდარი და ამაყი, როგორც ივანოვოს კაცი".
რევოლუციურ მოვლენებამდე შერემეტევები ფლობდნენ დიდ მიწის ნაკვეთებს. მხოლოდ 1887 წელს შეიძინა ქალაქის მთავარი მოედანი (ახლანდელი რევოლუციის მოედანი), სადაც სავაჭრო კომპლექსი იყო განთავსებული.ამჟამად შენობაში განთავსებულია სს "ივანოვორესტავრაცია".
