ატრაქციონის აღწერა
კოლონისკის პარკი ("კუნძულები") პეტერჰოფის ლანდშაფტური პარკია და ჩამოყალიბდა მე -19 საუკუნის შუა წლებში მიტოვებული, ნაწილობრივ ჭაობიანი მიწაზე, რომელიც გადაჭიმულია სამხრეთით ზემო ბაღიდან. პარკის პროექტის ავტორები იყვნენ ბაღის ოსტატი პეტრ ივანოვიჩ ერლერი, არქიტექტორი ანდრეი ივანოვიჩ შტაკენშნაიდერი და ინჟინერი მ. პილსუდსკი.
კოლონისკის პარკი პეტერჰოფის ერთ -ერთი პატარა პარკია, მისი ფართობი 29 ჰექტარია. კოლონისკის პარკის უმეტესი ნაწილი ოკუპირებულია ჰოლგუინის აუზით, რომელიც გარშემორტყმულია ვერცხლისფერი ტირიფის ხეივნით. აუზით არის გაფორმებული ორი კუნძული, რომელთაგან ერთზე არის ჰოლგუინის პავილიონი, ხოლო მეორეზე - ცარიცინის პავილიონი. ჰოლგუინ პონდმა მიიღო სახელი იმპერატორ ნიკოლოზ I- ის ქალიშვილის საპატივცემულოდ - დიდი ჰერცოგინია ოლგა.
მე -18 საუკუნეში ტერიტორია, სადაც მოგვიანებით გამოჩნდა კოლონისტური პარკი, იყო მიტოვებული და მიტოვებული. იმ დროს მას ჰქონდა სახელი "ოხოტნოეს ჭაობი", რადგან ბუჩქებში იყო გარეული ნადირობის ფრინველები. ნიკოლოზ I– ის დროს, ოხოტნის ჭაობიდან არც ისე შორს, აშენდა სახლები, რომლებიც განკუთვნილი იყო გერმანელი კოლონისტებისთვის. სწორედ ამიტომ პარკი ცნობილი გახდა როგორც კოლონისტური პარკი.
1838 წელს ჭაობი დაიწია და მის ადგილას დიდი აუზი გათხარეს. აუზის სიგრძე იყო 470 მეტრი, სიგანე 300 მეტრი და სიღრმე 2 მეტრი. მისი ნაპირები გამაგრებული იყო უზარმაზარი ქვებით და შემოღობილი იყო კაშხალით, რომელზეც ხეივანი იყო გატეხილი. აუზის წყალი აღებული იყო როფშას წყაროებიდან. აქამდე, კოლონისკის აუზი ემსახურება ქვედა პარკის შადრევნების აღმოსავლეთ კომპლექსის საცურაო აუზს. ზაფხულში გედები გაუშვეს ჰოლგუინის აუზში.
1839 წელს დაიწყო მუშაობა პარკის დაგეგმარებასა და გამწვანებაზე, რომელიც დასრულდა 1841 წლის ბოლოსთვის. ამ პერიოდში დაირგო დაახლოებით 4000 ხე და 7000 -ზე მეტი ბუჩქი. პარკის განვითარების საქმიანობა მომავალშიც გაგრძელდა: განხორციელდა მისი აღმოსავლეთ ნაწილის ხელახალი განვითარება, აიყვანეს კონცხი, რომელიც ტბაში იჭრებოდა და ა.შ. ბორანი დადიოდა აუზის ნაპირსა და კუნძულებს შორის, რისთვისაც საყრდენი აშენდა თუჯის ვაზების სახით კვარცხლბეკებზე.
1842 წელს ცარიცინის პავილიონის მშენებლობა დაიწყო ოლგინის აუზის ერთ – ერთ კუნძულზე. იმპერატრიცა ალექსანდრა ფეოდოროვნამ მოისურვა, რომ პავილიონი წააგავდა ძველი რომაული ქალაქ პომპეუსის სახლებს, რომელიც გარდაიცვალა ვეზუვიუსის ამოფრქვევისას და აღმართული იყო „პომპეუსის სტილში“. პავილიონი გარშემორტყმული იყო ბრწყინვალე ბაღით, შადრევნებით, გამწვანებით მოსილი გაზეთებით, საყრდენების დერეფნებით (მსუბუქი თაღები თაღებზე ან სვეტებზე), მარმარილოს სკამები და მრავალი ქანდაკება.
1846 წელს სამხრეთ იტალიის ვილების სტილში თავისებური სტრუქტურა აღმართეს ოლგინას აუზის სხვა კუნძულზე, რომელსაც დაარქვეს ოლგინას პავილიონი. იგი აღმართეს ოლგას, იმპერატორ ნიკოლოზ I- ის უმცროსი ქალიშვილის პატივსაცემად, განსაკუთრებით ვიურტემბერგის დედოფლად ქორწინების შემდეგ პირველად რუსეთში ჩასვლის გამო. ვაზაებით მორთული კიბე მოეწყო შენობიდან ტბისკენ. პავილიონს ჰქონდა 3 სართულიანი კოშკი, რომლის ბრტყელ სახურავზე აშენდა პლატფორმა გამწვანებით გადახლართული გადახურვის ტილოთი. კოშკის თითოეული სართული აღჭურვილი იყო ერთი ოთახით აივნით; შიდა ქვის კიბე ოთახებს ერთმანეთთან აკავშირებდა.
კუნძულზე დარჩენილი ყველა ტერიტორია დაიკავა პატარა ღია ბაღმა ვიწრო ბილიკებით, რომელიც მორთული იყო ქანდაკებებით, ბიუსტებით, მარმარილოს მაგიდებით და ვაზებით.
კუნძულები ემსახურებოდნენ იმ ადგილს, სადაც იმპერიული ოჯახის ახლო მეგობრები და სტუმრები მოდიოდნენ დილის ყავაზე ან საღამოს ჩაის დასალევად, სადაც ისრიალებდნენ გონდოლასა და ნავებში და უსმენდნენ მუსიკას.
ამჟამად, ცარიცინისა და ჰოლგუინის პავილიონები კოლონისტური პარკის კუნძულებზე არის მუზეუმები, რომლებიც გაიხსნა 2005 წელს ყოვლისმომცველი რესტავრაციის შემდეგ.
