ატრაქციონის აღწერა
წითელი ციხე, ან როგორც მას ასევე უწოდებენ ლალ ქილას, აშენდა მუღალის იმპერატორ შაჰ ჯაჰანის დროს. მისი ბრძანებით, 1639 წელს, სახელმწიფოს ახალ დედაქალაქში დაიწყო ციხესიმაგრის მშენებლობა, რომელიც აგრადან გადაეცა შაჰჯანაჰაბადს (ძველ დელიში). იგი დასრულდა 1648 წელს და თავდაპირველად ციტადელს დაერქვა "კილა-მუბარაქი", რაც ნიშნავს "კურთხეულ ციხესიმაგრეს", მაგრამ როგორც ახალი შენობები გამოჩნდა ციხეში, გამოჩნდა ახალი სახელი.
ლალ-კილა არის შენობების დიდი კომპლექსი, რომელშიც განთავსებული იყო მმართველის ოჯახი და დაახლოებით სამი ათასი მსაჯული და დიდგვაროვანი. აშენებული წითელი ქვიშაქვით, ამ არქიტექტურულ ძეგლს აქვს დამახასიათებელი ნათელი აგურის წითელი ფერი, რამაც ციხეს ახალი სახელი მისცა. იგი აშენდა მუსულმანურ სტილში, აქვს არარეგულარული რვაკუთხედის ფორმა და მისი კედლების სიმაღლე 16 -დან 33 მეტრამდეა. ციხის შენობების ინტერიერის გაფორმება სრულად შეესაბამებოდა მისი მოსახლეობის იმპერიულ სტატუსს. წარმოუდგენელი სილამაზის მოჩუქურთმებული სვეტები, დარბაზების კედლები მორთული მარმარილოს ფილების მოზაიკითა და მოზაიკით, სისუფთავე გუმბათებითა და ღია ყალბი გისოსებით, წითელი ციხე მუღალის არქიტექტურის უნიკალურ ძეგლად აქცია.
როგორც უკვე აღვნიშნეთ, წითელი ციხე არის რამდენიმე ნაწილის სისტემა, რომელთაგან ყველაზე მნიშვნელოვანი იყო დივან-ი-აამის ეზო და დივან-ი-ხასის დარბაზი, სადაც იმპერატორმა მიიღო სტუმრები, მმართველის ნაჰრის პირადი ბინები. ი-ბეჰიშტი, ქალთა კვარტლები (ზენანები მუმთაზ მაჰალი და რანგ მაჰალი), მდიდრული ჰაიათ ბაქხშ ბაღის ბაღი და ცნობილი მოტი მარგალიტის მეჩეთი, მთლიანად თოვლის თეთრი მარმარილოსგან.
დღეს ციხის ტერიტორიაზე რამდენიმე მუზეუმია.
წითელი ციხე კვლავ რჩება ინდოეთის ხალხისთვის მნიშვნელოვან ადგილად და არა მხოლოდ უზარმაზარი ტურისტული ნაკადის გამო, არამედ იმიტომ, რომ ყოველწლიურად 15 აგვისტოს, დამოუკიდებლობის დღეს, სწორედ იქ კითხულობს ინდოეთის პრემიერ მინისტრი მის მიმართვას ხალხი.
