ატრაქციონის აღწერა
პელოპონესის ომის დამთავრებამდე რამდენიმე წლით ადრე (ძვ. წ. 431-404), კუნძულ როდოს იალისოსის სამი უდიდესი ქალაქი, კამიროსი და ლინდოსი გაერთიანდნენ კუნძულის ერთიანი პოლიტიკური, ეკონომიკური და რელიგიური ცენტრის ასაშენებლად. მომავალი ქალაქის ადგილი შეირჩა როდოსის ჩრდილოეთ ნაწილში, რაც ძალიან გონივრული იყო, რადგან შესაძლებელი გახადა ეგეოსის ზღვის აღმოსავლეთ ნაწილის კონტროლი. უძველესი ქალაქის აყვავების პიკი, რომელიც გახდა ერთ-ერთი უდიდესი სავაჭრო ცენტრი აღმოსავლეთ ხმელთაშუა ზღვაში, დაეცა ძვ.წ.
უძველესი როდოსი აშენდა ცნობილი ჰიპოდამუსური სისტემის მიხედვით - ფართო ქუჩებით, რომლებიც იკვეთება მარჯვენა კუთხით, თანაბარი მართკუთხა ბლოკებითა და კვადრატებით და ა. ზოგი ისტორიკოსი მიიჩნევს, რომ ძველი ბერძენი ბერძენი ქალაქის დამგეგმავმა მილეცკის პიპოდამუსმა პირადად შეიმუშავა ქალაქის განლაგება, მაგრამ არ იქნა ნაპოვნი სანდო მონაცემები ამ თეორიის დასადასტურებლად. აკროპოლისი მდებარეობდა ქალაქის დასავლეთ ნაწილში გორაკზე, რომელიც დღეს ცნობილია როგორც წმინდა სტეფანეს გორა. საკურთხევლები და სხვადასხვა საზოგადოებრივი შენობები, ტრადიციული უძველესი აკროპოლისისთვის, განლაგებული იყო საფეხურებრივ ტერასებზე, გამაგრებული მასიური საყრდენი კედლებით.
როდოსის აკროპოლისის პირველი გათხრები დაიწყო 1912 წელს ათენის არქეოლოგიის სკოლის მიერ. მეორე მსოფლიო ომის დასრულების შემდეგ საბერძნეთის არქეოლოგიურმა სამსახურმა აიღო კონტროლი ომის დროს დაზიანებული ძეგლების გათხრებისა და აღდგენის შესახებ. შეიქმნა საზღვრები, დასახელდა როგორც აკროპოლისის არქეოლოგიური პარკი და აკრძალული იქნა მის ტერიტორიაზე არსებული ნებისმიერი მშენებლობა.
როდოსის აკროპოლისის გათხრები დღეს გრძელდება. სამწუხაროდ, დღემდე, არქეოლოგებმა დაადგინეს უძველესი ნაგებობების მხოლოდ ნაწილი, მათ შორის აპოლონ პითის ტაძარი, ათენასა და ზევსის ტაძარი, ნიმფა (კლდეებში ამოკვეთილი მიწისქვეშა ნაგებობები), მარმარილოს ოდეონი 800 ადგილისთვის, არტემიდას საკურთხეველი და სტადიონი.
