ატრაქციონის აღწერა
როსტოვის წმინდა იაკობის ეკლესია აშენდა 1824 წელს დაშლილი კონცეფციის ტაძრის იაკოვლევსკის გვერდითი სამლოცველოს ადგილას. ეს აუცილებელი იყო ზამთრის მსახურებისთვის. ეს ეკლესია აშენდა მონასტრის წინამძღვრის არქიმანდრიტ ინოკენტისა და მისი იღუმენის, იერონონკ ფლავიანის მზრუნველობით. ტაძრის მშენებლობისთვის გრაფინია ანა ალექსეევნა ორლოვა-ჩესმენსკაიამ შესწირა 7500 რუბლი. ეკლესია აკურთხეს 1836 წლის 14 ივნისს მოსკოვისა და კოლომნას მიტროპოლიტმა ფილარეტმა.
წმინდა იაკობის ეკლესია თავისი სამხრეთი კედლით ძველ მონასტრის ტაძარს ეყარა, ხოლო მისი ჩრდილოეთ ფასადი დმიტრიევსკის ტაძრისაკენ იყო მიმართული.
ტაძრის არქიტექტურაში, ერთი შეხედვით, შესამჩნევია მსგავსება ახლომდებარე დიმიტრიევსკაიას ეკლესიასთან. ეს მსგავსება სულაც არ არის შემთხვევითი და, სავარაუდოდ, ნაკარნახევია არქიმანდრიტ ინოკენტის სურვილებით. ლეგენდის თანახმად, წმინდა იაკობის ტაძარი არის იმპერატორ ალექსანდრე I. იაკოვლევსკის მონასტრის კეთილგანწყობილი ძეგლი. როდესაც 1823 წლის აგვისტოში მეფე ეწვია მონასტერს და შეიტყო არქიმანდრიტის განზრახვის შესახებ აეშენებინა ტაძარი წმინდა დიმიტრის საპატივცემულოდ რა გარდა ამისა, ამ ორი ეკლესიის მსგავსებაში არა მხოლოდ ერთი და იგივე სტილის არქიტექტურაა, არამედ წმინდა დემეტრესა და იაკობის ვინაობის იდეის განხორციელებაც. მონასტერში მათთვის მიძღვნილი ტაძრების გაცემის შემთხვევა ადასტურებს იაკოვლევსკის მონასტრის ღირებულებების სისტემაში მათი მნიშვნელობის ფაქტს, რომელიც განადიდებს ამ ზეციურ მფარველებს.
წმინდა იაკობის საპატივცემულოდ ტაძარი მორთულია ბრწყინვალე კანკელით, მისი კედლები ოქროზე ასოებით არის მოხატული. ქვემოდან ზემოდან კანკელი ოქროთია დაფარული; სვეტები ერწყმის ვაზებს ხვეულებით. აქ ხატები გამოირჩევა დახვეწილი დეკორაციით. ტაძრის ფრესკები აკადემიური სტილით არის შესრულებული. მხატვრული თვალსაზრისით, ტაძრის ნახატები წარმოადგენს დიდ მრავალფეროვნებას, გამოირჩევა ფიგურების გამომსახველობით, მკაცრი სიწმინდით და დახვეწილი გემოვნებით. ეკლესიის ფართო ნახევარწრიულ ჭურჭელზე გამოსახულია ღვთისმშობელი ტახტზე მჯდომარე; მის წინაშე არიან ზეცის ძალები, მის გარშემო არიან დიდი წინაპრები, წინასწარმეტყველები, მოციქულები, მოწამეები; ტახტის ზემოთ, საკურთხეველში, სხვა ჭურჭელზე - ღმერთი სამ ჰიპოსტასში, გარშემორტყმული ანგელოზის რიგებით. პლაფონის ქვემოთ, ტახტის უკან, საკურთხევლის კედელზე არის ბოლო ვახშამი.
თაღში, რომელიც სატრაპეზოს ჰყოფს მთავარი ეკლესიისგან არის: საკანი, ტიხვინის ღვთისმშობლის არქიმანდრიტ ინოკენტის პატრიმონიალური ხატი - მარცხენა მხარეს; საკანში ფლავიანა - მაცხოვრის ხატი, რომელიც ლოცულობს გეთსიმანიის ბაღში - მარჯვენა მხარეს. ხატები მოთავსებულია ტაძარში, როგორც ძეგლები ამ ტაძრის შემქმნელებისთვის.
საჭმლის ჭურჭელზე არის ბოლო განკითხვის სცენის დიდებული გამოსახულება. კედლები გაფორმებულია წმინდანთა გამოსახულებებით: დემეტრე, იაკობი, იესო ქრისტე: უფლის მიერ ჯვრის ტარება გოლგოთაზე; წმინდა დიმიტრი, ლოცულობდა თავის საკანში ჯვარცმის წინ აღმართული ხელებით; ეპისკოპოსის შესამოსელში ამბიონიდან ხალხისთვის ღვთის სიტყვის ქადაგება; სასწაულებრივი რელიკვიების მოპოვება; წმინდა ჯეიმსი, ტბაზე მოსასხამით მოსიარულე, მისი განსჯა ცოდვილ ცოლზე. ეს სურათები და სხვა ხატები დახატა ტიმოფეი მედვედევმა, გლეხმა ჰოფ მარშალ ოლსუფევის მამულში. ეკლესიაში განთავსებულია დიდი, ვერცხლისფერი სპილენძის ჭაღი თასის ფორმის; მეორე, პატარა - სატრაპეზოში.
