ატრაქციონის აღწერა
ესრუმის მონასტერი დღევანდელ დანიაში ცისტერციანის უძველესი სააბატოა. იგი მდებარეობს დაახლოებით იმავე მანძილზე, ქალაქებიდან ჰილეროდი და ჰელსინგორიდან 14-15 კილომეტრში.
ითვლება, რომ ადრე ამ ადგილას იყო წარმართული საკურთხეველი, შემდეგ კი პირველი ხის ქრისტიანული სამლოცველო. თავიდან ბენედიქტელი ბერები დასახლდნენ აქ, მაგრამ უკვე 1151 წელს აქ ცისტერციანული სააბატო აშენდა. იგი ორჯერ დაიწვა და უკანასკნელად აღადგინეს 1204 წელს. სამონასტრო კომპლექსი აშენდა წითელი აგურით, მთავარი სამშენებლო მასალა დანიაში.
XIV-XV საუკუნეებში ესრუმის მონასტერმა დიდი გავლენა მოახდინა დანიელი მონარქების შემოწირულობების წყალობით. 1355 წელს შლეზვიგის დედოფალი იადვიგა მონაზვნად გამოცხადდა და დარჩა ამ მონასტერში სიკვდილამდე. მისი ცოლი, დანიის, ნორვეგიისა და შვედეთის დედოფალი მარგარეტე I, ასევე დარჩა ამ ცისტერციანის სააბატოს მფარველად.
სწორედ ესრუმის მონასტრიდან იღებს სათავეს მთელ დანიაში შემორჩენილი ერთ -ერთი უძველესი დოკუმენტი - ესრუმის კოდექსი, რომელიც შეიცავს ჩანაწერებს სააბატოში ბიზნესის წარმოების შესახებ 1374 წლიდან 1497 წლამდე. ახლა ის ინახება კოპენჰაგენის სამეფო ბიბლიოთეკაში.
თუმცა, 1536 წლის რეფორმაციის შემდეგ, სააბატომ, ისევე როგორც დანიის სხვა რელიგიურმა ინსტიტუტებმა, დაკარგა თავისი მნიშვნელობა. თითქმის მთელი კომპლექსი განადგურდა, ხოლო სამშენებლო მასალები მოგვიანებით გამოიყენეს კრონბორგის ციხის მშენებლობაში. მე -17 საუკუნეში აქ იყო სამეფო სანადირო რეზიდენცია და ყოფილი მონასტრის ტერიტორია გადაკეთდა სასოფლო -სამეურნეო მიწად და მესაქონლეველად. გარკვეული პერიოდის განმავლობაში აქ ყაზარმები იყო განთავსებული, შემდეგ კი მონასტრის დარჩენილი ნაწილი გადაეცა ადგილობრივ ადმინისტრაციას. მეორე მსოფლიო ომის დროს აქ ინახებოდა ეროვნული არქივები, ხოლო ომის შემდეგ ბალტიის ქვეყნებიდან ლტოლვილები აქ იყვნენ განსახლებულნი.
მხოლოდ 1996 წელს აღდგა მონასტერი და გადაკეთდა მუზეუმად. მის ტერიტორიაზე არის ძველი წისქვილი, ასევე ხშირად ტარდება ფერადი წარმოდგენები და შუა საუკუნეების ფესტივალები.
