ატრაქციონის აღწერა
მილსტატის მონასტერი არის ყოფილი მონასტერი, რომელიც მდებარეობს მილსტატ ამ სიში, კარინტიის ფედერალურ შტატში. იგი დაარსდა 1070 წელს და საუკუნეების განმავლობაში იყო კარინტიის სულიერი და კულტურული ცენტრი.
მილსტატი დააარსეს ძმებმა არიბო II- მ და პოტომ ბავარიული არიბონიდების ოჯახიდან. სააბატო აყვავდა პაპი კალიქსტუს II– ის მფარველობით და 1245 წელს მილსტატის აბატმა კი მიიღო ზალცბურგის მთავარეპისკოპოსისგან პაპის სამოსის შეკერვის უფლება. მონასტრის განვითარების ყველაზე ნათელი პერიოდი დაეცა აბატ ოტო III- ს. ამ პერიოდში დაიწერა მრავალი ღირებული ხელნაწერი, უთვალავმა ფონდმა გააკეთა შთამბეჭდავი შემოწირულობები მონასტრის სასარგებლოდ.
1274 წელს მილსტატი ხანძრის შედეგად განადგურდა, რესტავრაცია ჩაატარა აბატმა ოტო IV- მ, სამუშაოები მიმდინარეობდა 1291 წლამდე.
იმპერატორ ფრედერიკის დროს მონასტერი დაიშალა: ზნეობა გადაგვარდა, შენობები თანდათანობით დაინგრა და აბატები არაკომპეტენტურები იყვნენ. საჭირო იყო მონასტრის უზარმაზარ ვალებთან გამკლავება და მიტოვებული შენობების მოწესრიგება. გარდა ამისა, მილსტატი სასტიკად განადგურდა თურქების მიერ 1478 წელს, მოგვიანებით კი უნგრეთის ჯარების მიერ 1487 წელს. მონასტრის მენეჯმენტი გადავიდა მაქსიმილიან I- ზე, თუმცა, სიტუაცია რთული იყო, კონტროლი ნაწილობრივ დაიკარგა. გლეხთა აჯანყებები და პროტესტანტული სარწმუნოების გავრცელება მოხდა მილსტატში.
1598 წელს, ერცჰერცოგ ფერდინანდ II– ის დროს, იეზუიტებმა შექმნეს კოლეჯი შტირიის დედაქალაქში (გრაცის თანამედროვე უნივერსიტეტი), რომელიც მილსტატმა უნდა დააფინანსოს თავისი შემოსავლიდან. ბერებს არ მოსწონთ იეზუიტთა სიმკაცრე და ზეწოლა. 1737 წელს უკმაყოფილება გადაიზარდა ღია აჯანყებაში, როდესაც ბევრმა გლეხმა აიღო იარაღი და შეიჭრა მონასტერში. 1773 წელს ბერები იძულებულნი გახდნენ დაეტოვებინათ მილსტატი და მთელი ქონება გადაეცა სახელმწიფო ადმინისტრაციას.
მონასტრის ყველაზე საინტერესო ნაწილია ეზო, რენესანსის ორსართულიანი თაღებით, რომელიც აშენებულია მე -16 საუკუნეში. მონასტერი ეკლესიასთან არის დაკავშირებული XII საუკუნის დაფარული გალერეით, მორთული სვეტებით, ცხოველების, მცენარეების და ადამიანების გამოსახულებებით. ეკლესიის შიგნით რომანული პორტალი შეიქმნა 1170 წელს ოსტატმა რუდჯერმა. ეკლესიის გვერდით სამლოცველოებში არის წმინდა გიორგის ორდენის ოსტატების საფლავის ქვები, რომლებსაც ოდესღაც მონასტერი ეკუთვნოდა.
1977 წლიდან ეკლესია ეკუთვნის ადგილობრივ მრევლს, ხოლო ყოფილი მონასტრის ყველა სხვა შენობა ეკუთვნის ავსტრიის სახელმწიფო სატყეო კომისიას.
