ატრაქციონის აღწერა
ენგელსელის სააბატო არის ერთადერთი ტრაპიზმის მონასტერი ავსტრიაში. ეს იყო ყოფილი ცისტერკიის მონასტერი, რომელიც მდებარეობს ზემო ავსტრიაში. მონასტერი დაარსდა 1293 წელს ეპისკოპოს ბერნჰარდის მიერ, როგორც ცისტერკიის მონასტერი. 1295 წელს მონასტერში ვილჩერინგის ბერები ცხოვრობდნენ. რეფორმაციის დროს მოხდა ეკონომიკური და სულიერი დაცემა, მონასტერი გარკვეული პერიოდის განმავლობაში გადავიდა კერძო საკუთრებაში. 1618 წელს ვილჰერინგის სააბატო ჩაერია და გადაწყვიტა ფინანსური დახმარება გაეწია სააბატოს აღდგენისთვის. 1699 წლის აღდგომის კვირას, ენგელსელის სააბატოში ხანძარი გაჩნდა, რამაც ახალი ფინანსური სირთულეები გამოიწვია. 1746 წელს, ლეოპოლდ რეიხლმა, ენგელსელსის უკანასკნელმა და უდიდესმა აბატმა, დაიწყო სააბატოს აღორძინება, საკუთარი სახსრების გამოყენებითაც.
1786 წელს, სააბატო დაიშალა იმპერატორ ჯოზეფ II- ის მიერ და შენობა გამოიყენებოდა სოციალური მოვლენებისთვის. შენობა კვლავ გამოიყენეს როგორც ტრაპიზონის მონასტერი 1925 წელს ლტოლვილებმა. ესენი იყვნენ გერმანელი ბერები ოლენბერგიდან (ელზასის სააბატო) პირველი მსოფლიო ომის შემდეგ, რომლებმაც დროებითი თავშესაფარი იპოვეს ბანცის სააბატოში, მაგრამ იგრძნეს მუდმივი საცხოვრებლის საჭიროება. 1931 წელს ენგელსელი გაიზარდა სააბატოს ხარისხში და გრიგორი ეისვოგელი დაინიშნა აბატად.
1939 წლის დეკემბრის დასაწყისში მონასტერი ჩამოართვეს გესტაპომ და 73 კაციანი საზოგადოება გაიყვანეს სააბატოდან. ოთხი ბერი საკონცენტრაციო ბანაკში გაგზავნეს, ზოგი კი დააპატიმრეს ან ჯარში გაიწვიეს. მეორე მსოფლიო ომის დასასრულს, საზოგადოების მხოლოდ მესამედი დაბრუნდა სააბატოში. თუმცა, მათ შეუერთდნენ ლტოლვილები ბოსნიელი ტრაპიზონის მონასტრიდან, თავიანთ წინამძღოლთან ერთად.
1995 წლიდან მარიან ჰაუზედერი დაინიშნა ენგელსელ აბატის აბატად. ამჟამად, სააბატოში 7 ბერი ცხოვრობს.
