სამხრეთ ამერიკის შორეული სახელმწიფო ჩილე არის იმ რამდენიმე იმ კონტინენტზე, რომლის ღვინოები კონკურენტუნარიანია ევროპულებთან. მეცხრამეტე საუკუნეში ესპანელების მიერ აქ ჩაეყარა საფუძველი ღვინის ინდუსტრიას, შემდეგ კი კონტინენტზე მოვიდა ნამდვილი ფრანგული ყურძნის ჯიშები.
ფილოქსერის ეპიდემიამ, რომელიც მე -19 საუკუნეში მოხვდა ძველ სამყაროში, პრაქტიკულად გაანადგურა ევროპული ვენახები. ჩილეს სოფლის მეურნეობას მავნებელი არ შეეხო და ქვეყანამ შემოინახა ფრანგული ვაზი, რომელიც არ იყო ნამყენი ადგილობრივი ჯიშებით. ამან შესაძლებელი გახადა ჩილეს ღირსეული ხარისხის ღვინოების მოპოვება, რამაც გამოიწვია ამ სასმელების პოპულარიზაცია მთელ მსოფლიოში. ექსპერტებმა ისაუბრეს ნამდვილ "ჩილეს ბუმზე" 90 -იანი წლების ბოლოს, როდესაც რამდენიმე წლის განმავლობაში ჩილეს ღვინის ექსპორტის მოცულობა 20 -ჯერ გაიზარდა.
გეოგრაფიული სარგებელი
ჩილეს უწოდებენ ქვეყანას ღვინის წარმოების უნიკალური შესაძლებლობებით. ნიადაგის მრავალფეროვნება და კლიმატური პირობები იძლევა ყურძნის სხვადასხვა ჯიშების გაშენების საშუალებას და მრავალფეროვანი სიმტკიცისა და გემოვნების მრავალი ღვინის წარმოებას. მთების და უდაბნოების სახით ვენახების დაცვა ბუნებრივი ბარიერებით ეხმარება ბუნებას შეინარჩუნოს ბუნებრივი მიკროკლიმატი პლანტაციებზე, მთიან-მთიანი რელიეფი უზრუნველყოფს ჩილეს ყურძნის ჯიშების მთელი სიმრავლის იდეალურ მომწიფებას. ინდუსტრიის განვითარებაში თანაბრად მნიშვნელოვანი წვლილი მიუძღვის სახელმწიფოს, რომელიც მხარს უჭერს სოფლის მეურნეობას და ხელს უწყობს უცხოური ინვესტიციების შემოდინებას ქვეყანაში.
ჯიშების მახასიათებლები
ჩილეს ღვინოებს გააჩნიათ ინდივიდუალური მახასიათებლები, რაც საშუალებას აძლევს ნამდვილ მცოდნეს ათობით მსგავსს შორის სირთულეების გარეშე აღიაროს ისინი:
- სეზონური ჩილეს ღვინოებს აქვთ მდიდარი ჯიშური არომატი განსაკუთრებული სიღრმით. კენკრის და ტროპიკული ხილის ნოტები აუცილებელია წითელ მერლოსა და კაბერნეში.
- პირიქით, ჩილეს ღვინოების გემოვნებას აკლია ხასიათის ნათელი გამოვლინება, რაც აიხსნება არცთუ ისე გახანგრძლივებული დაბერების პროცესით. ღვინოს არ აქვს დრო კასრის გემოთი გაჟღენთილი იყოს, რადგან ბოთლში გამოდის.
ჩილეს ღვინოები ბაზარზე იყიდება ოპტიმალური სიმწიფის პერიოდში და ამიტომ არ უნდა ინახებოდეს წლების განმავლობაში და სასურველია სვამდეს შეძენიდან რამდენიმე წლის განმავლობაში.
სამი კატეგორია
ყველა ჩილეს ღვინო დაყოფილია სამ კატეგორიად, რომელთაგან თითოეული მიეკუთვნება ეტიკეტის შესწავლის შემდეგ. სუფრის ღვინოები არ შეიცავს არც ყურძნის ჯიშს და არც რეგიონს, სადაც ღვინო იწარმოება. უკონტროლო წარმოშობის ღვინოები შეიცავს ინფორმაციას მხოლოდ ყურძნის ჯიშის, მოსავლის წლის და მწარმოებლის შესახებ. რაც შეეხება ყველაზე ძვირადღირებულს, ეტიკეტი შეიცავს ინფორმაციას ჯიშის, ჩამოსხმის ადგილის, მოსავლის წლისა და ღვინის ქარხნის სახელის შესახებ.
