ატრაქციონის აღწერა
ოსიახის სააბატო არის ყოფილი ბენედიქტინური მონასტერი კარინტიის ფედერალურ შტატში. ოსია დაარსდა ოტო III- ს მიერ და ითვლება ყველაზე ძველ სააბატოდ კარინთიაში.
ლეგენდის თანახმად, პოლონეთის მეფე ბოლესლავ II თამამი 1079 წელს გააძევეს წმინდა სტანისლავის მკვლელობის გამო და გაიქცა უნგრეთში, შემდეგ კი მოხეტიალე ევროპაში და იპოვა მშვიდობა, საბოლოოდ, როდესაც ის ოსიაკში ჩავიდა. იქ მეფე ცხოვრობდა მონასტერში, როგორც მუნჯი, რვა წლის განმავლობაში მოინანიეს, თავმდაბლად შეასრულა ურთულესი საქმე, სანამ სიკვდილის საწოლზე არ უთხრა თავის აღმსარებელს ვინ იყო და რა გააკეთა სინანულისთვის. წარწერა მის საფლავზე, რომელიც მდებარეობს ეკლესიის შენობის ჩრდილოეთ მხარეს, ნათქვამია: "ბოლესლავი, პოლონეთის მეფე, მკვლელი წმინდა სტანისლავის, კრაკოვის ეპისკოპოსი".
თავად რომანული ეკლესია პირველად იყო ნახსენები 1215 წელს. აღდგენილია გოთური სტილით 1484 წლის ხანძრის შემდეგ.
აბატ ვერნერის (1307-1314 წწ.) დროს ოსეთში დაიწყო სასწაულებრივი განკურნების მრავალსაუკუნოვანი ტრადიცია. ლეგენდის თანახმად, ვერნერმა მიიღო სამი ბროლის სფერო ღვთისმშობლისგან ბრმების, ყრუთა და მუნჯების განსაკურნებლად. სამი სფეროდან მხოლოდ ყველაზე მცირეა შემორჩენილი დღემდე, რომელიც ინახება კლაგენფურტის საეპარქიო მუზეუმში.
1484 წელს მონასტერი და ეკლესია თითქმის მთლიანად განადგურდა ხანძრის შედეგად. აბატი ლეონარდ ზორნი იმავე წელს გადადგა პენსიაზე და მისმა მემკვიდრემ, დანიელ ბერგერ ბარნიმ (1484-1496), დაიწყო სააბატოს აღმშენებლობა.
ოსიახის სააბატო დაიშალა 1783 წელს იმპერატორ იოსებ II- ის დროს, რის შემდეგაც შენობები ბარაკად გამოიყენეს. ბიბლიოთეკა განადგურდა და წიგნების უმეტესობა გრაცის უნივერსიტეტს გადაეცა. ეკლესია გახდა სამრევლო ეკლესია.
1816 წელს შენობა ფართოდ განადგურდა. 1872 და 1915 წლებში, დარჩენილი რამდენიმე შენობა ხელახლა გამოიყენეს როგორც ყაზარმა და როგორც თავლები. 1995 წლიდან შენობა გადაეცა კარინის ადმინისტრაციას. დღეს აქ ყოველწლიური მუსიკალური ფესტივალი იმართება.