ატრაქციონის აღწერა
საბჭოთა პერიოდში, ზოგჯერ ჩვეულებრივი ხალხი ერეოდა მართლმადიდებლური ეკლესიების ბედში, შემდეგ კი დანგრევისთვის განკუთვნილი ისტორიული ნაგებობები დარჩა მათ ადგილას. ხელისუფლების გადაწყვეტილების გაუქმებაზე საზოგადოების გავლენის ერთ -ერთი ასეთი მაგალითი უკავშირდება ტაგანსკაიას ქუჩაზე მდებარე წმინდა ნიკოლოზის ეკლესიას.
გასული საუკუნის 60-იანი წლების შუა ხანებში მათ სურდათ დაენგრიათ დიდი ხნით დახურული ეკლესია და აეშენებინათ საცხოვრებელი კორპუსი ცარიელ ადგილას. საზოგადოების აღშფოთების წყალობით ტაძარი არა მხოლოდ გადარჩა, არამედ ჩატარდა კვლევა და დაიწყო აღდგენითი სამუშაოები. საბჭოთა პერიოდში ეს იყო წმინდა ნიკოლოზის ეკლესიის დანგრევის მეორე მცდელობა, პირველი განხორციელდა 30 -იან წლებში და ეკლესიის კომპლექსის ზოგიერთი ნაწილი, როგორიცაა სამრეკლო, განადგურდა. შიგნით, შენობა იყოფა სართულიანი და შიდა ტიხრებით და ადაპტირებული იყო საერთო საცხოვრებლისთვის.
რევოლუციამდე ეს ტაძარი ცნობილი იყო როგორც "Nikola na Studenets". სტუდენტი ერქვა იმ გზას, რომელიც დედაქალაქიდან ჩრდილოეთით მიდიოდა - "ცივი" - ზღვები. ტაძარი მდებარეობდა სემიონოვსკაიას შავი დასახლების ტერიტორიაზე, ტაგანსკის კარიბჭესთან, რომელშიც ცხოვრობდნენ გლეხები, ვაჭრები და ხელოსნები.
არ არის ცნობილი როდის აშენდა პირველი ტაძარი ამ ადგილას. შემორჩენილია მხოლოდ პირველი ხსენების თარიღი - 1672 და ეკლესია მაშინ არსებობდა ხის ვერსიით. ქვის ეკლესიის მშენებლობას სამი წელი დასჭირდა - 1699 წლიდან 1702 წლამდე. რამდენიმე წლის შემდეგ, დოკუმენტებში ნახსენებია ტაძრის მთავარი საკურთხეველი, რომელიც აკურთხეს ღვთისმშობლის ყაზანის ხატის საპატივცემულოდ. ახლანდელ ეკლესიას ასევე აქვს გვერდითი სამლოცველო წმინდა ნიკოლოზის საპატივცემულოდ, რომელიც მოწყობილი იყო გვერდითი სამლოცველოს სახით. მე -18 საუკუნის მეორე ნახევარში ტაძარს დაემატა სამსაფეხურიანი სამრეკლო. 1812 წლის ხანძრის შედეგად ტაძარი დაიწვა და ომის დასრულების შემდეგ აღადგინეს.
ტაძრის აღორძინება მოხდა გასული საუკუნის 90 -იან წლებში. დღეს მასში მსახურება ხორციელდება იმ რიტუალის შესაბამისად, რომელიც მიიღეს რუსეთში მე -17 საუკუნის საეკლესიო განხეთქილებამდე.
