ჰამბურგი (ოფიციალურად თავისუფალი და ჰანსეტური ქალაქი ჰამბურგი) არის სიდიდით მეორე ქალაქი გერმანიაში და ერთ -ერთი უდიდესი პორტი ევროპაში.
ჰამბურგის ისტორია იწყება ჰამაბურგის ციხესიმაგრით, რომელიც აღმართულია მდინარე ალსტერის პირას იმპერატორ შარლემანის ბრძანებით მე -9 საუკუნის დასაწყისში. თავისი ხანგრძლივი ისტორიის მანძილზე ქალაქს არაერთხელ დაესხნენ თავს სხვადასხვა დამპყრობლები (ვიკინგები, პოლონელები, დანიელები, ფრანგები და ა.შ.), რამდენჯერმე განადგურდა, განიცადა ძლიერი ხანძრები და ჭირის აფეთქებები, რამაც ათასობით ადამიანის სიცოცხლე შეიწირა, მაგრამ მიუხედავად ყველაფრისა, იგი გაიზარდა და განვითარდა.
Შუა საუკუნეები
1189 წელს იმპერატორმა ფრედერიკ I ბარბაროსამ ქალაქს მიანიჭა სპეციალური სტატუსი და მიანიჭა არაერთი სავაჭრო და საგადასახადო პრივილეგია, რაც ფაქტობრივად იყო ძლიერი სტიმული ჰამბურგის შემდგომი განვითარებისათვის, როგორც ერთ -ერთი უდიდესი პორტი ევროპაში. სწრაფ ეკონომიკურ ზრდას ასევე დიდად შეუწყო ხელი 1241 წელს ლიუბეკთან დადებული სავაჭრო ალიანსმა და შემდგომ ჰამბურგის ჰანსეატურ ლიგაში გაწევრიანებით. 1410 წელს მიღებულ იქნა პირველი ჰამბურგის კონსტიტუცია. მე -16 საუკუნის დასაწყისისთვის ჰამბურგმა მნიშვნელოვნად გააფართოვა თავისი საზღვრები და უკვე 1510 წელს მან ოფიციალურად მიიღო თავისუფალი საიმპერატორო ქალაქის სტატუსი და, შესაბამისად, თვითმმართველობის უფლება. მე -16 საუკუნის შუა ხანებისთვის ჰამბურგი ხდება ერთ -ერთი უდიდესი სავაჭრო ადგილი ევროპაში.
რეფორმაცია, რომელმაც დასავლეთ და ცენტრალური ევროპა მოიცვა XVI საუკუნეში, არ გასულა ჰამბურგისგან. 1529 წელს ქალაქმა ოფიციალურად მიიღო ლუთერანიზმი. ჰოლანდიიდან და საფრანგეთიდან პროტესტანტი ლტოლვილების და შემდეგ პორტუგალიიდან სეფარდული ებრაელების მასიურმა შემოდინებამ მნიშვნელოვანი გავლენა მოახდინა ჰამბურგის მოსახლეობის ზრდაზე და ქალაქის კულტურულ განვითარებაზე.
ახალი დრო
1806 წელს, წმინდა რომის იმპერიის დაშლის შემდეგ, ჰამბურგმა შეინარჩუნა თავისი პრივილეგიები და ფაქტობრივად გახდა ქალაქი-სახელმწიფო, მაგრამ უკვე 1810 წელს იგი დაიკავეს ნაპოლეონის ჯარებმა. მართალია, ფრანგების მმართველობა, რომელმაც ძალიან უარყოფითი გავლენა მოახდინა ქალაქის ეკონომიკურ განვითარებაზე, ხანმოკლე იყო. 1814 წელს რუსულმა ჯარებმა გაათავისუფლეს ჰამბურგი და ქალაქმა დაიბრუნა დამოუკიდებლობა, რომლის გარანტიები ოფიციალურად გამოცხადდა 1815 წელს ვენის კონგრესზე. 1814 წლიდან 1866 წლამდე ჰამბურგი იყო ეგრეთწოდებული გერმანიის კონფედერაციის წევრი, 1866 წლიდან 1871 წლამდე - ჩრდილოეთ გერმანიის კონფედერაციის წევრი, ხოლო 1871 წლიდან 1918 წლამდე - გერმანიის იმპერიის ნაწილი და მისი მთავარი "ზღვის კარიბჭე". ქალაქმა მოახერხა შეენარჩუნებინა ავტონომიური სტატუსი ვაიმარის რესპუბლიკის დროსაც კი (1919-1933 წწ).
მეორე მსოფლიო ომის დროს ჰამბურგი არაერთხელ დაბომბეს, რის შედეგადაც ქალაქის მნიშვნელოვანი ნაწილი განადგურდა. 1945 წლიდან 1949 წლამდე ჰამბურგი დაიკავეს ბრიტანულმა ჯარებმა, რის შემდეგაც იგი გახდა გერმანიის ფედერაციული რესპუბლიკის ნაწილი. რკინის ფარდა, ჰამბურგიდან აღმოსავლეთით მხოლოდ 50 კილომეტრში, რა თქმა უნდა, დიდი გავლენა იქონია ქალაქის კომერციულ მიმზიდველობაზე და მის როლზე მსოფლიო ვაჭრობაში. ქალაქის ეკონომიკური განვითარების მნიშვნელოვანი ზრდა დაიწყო 1990 წელს გერმანიის გაერთიანების შემდეგ.
დღეს ჰამბურგი არის გერმანიის მნიშვნელოვანი ფინანსური და ინდუსტრიული ცენტრი, ასევე მთავარი სატრანსპორტო კერა.
