ატრაქციონის აღწერა
1819 წელს, ადგილობრივი ვაჭრების ნეფედის, ემელიანისა და ფიოდორ კარუზინის ინიციატივით, მერმა ივან ანტიპოვმა და ეკლესიის მეთაურმა პეტრე კარუზინმა ააგეს ახალი ქვის ეკლესია საკუთარი ხარჯებით, ძველი ხის ნაცვლად. თავიდან გადაწყდა, რომ ძველ ეკლესიას უნდა დაემატოს ქვის გვერდითი სამლოცველო, მაგრამ ხის ეკლესიის მდგომარეობა დანგრეული იყო და ეს გადაწყვეტილება უნდა მიტოვებულიყო.
ეკლესია მდებარეობს სასაფლაოზე, რომელიც თითქმის მთლიანად გადაფარებულია ხეებითა და ბუჩქებით, ამიტომ, ზაფხულის დასაწყისიდან გვიან შემოდგომამდე, ეკლესია არ ჩანს. მირონოსცკოეს სასაფლაოზე არის სამლოცველო და ოსტროვის კეთილშობილი მოქალაქეების უძველესი სამარხების დიდი რაოდენობა. აგურის ბრწყინვალე კარიბჭე და სასაფლაოს გასწვრივ გალავანი აშენდა დონორების, კერძოდ, ვაჭრის N. I. ნოვიკოვი მე -19 ბოლოს - მე -20 საუკუნის დასაწყისში. იმ დროს, სასაფლაო მდებარეობდა ქალაქის გარეთ, ახლა გზის გასწვრივ არის ახალი შენობები, ქუჩას დაარქვეს ვოკზალნაია, აღმოსავლეთიდან და სამხრეთიდან, ყველაფერი ასევე აგებულია - ახლა სასაფლაო შედის გეგმის სტრუქტურაში ქალაქი.
1820 წელს, იანვარში, ეკლესია აკურთხეს. ტაძარი მიეწოდა სამების საკათედრო ტაძარს ქალაქ ოსტროვში. ეკლესია აშენდა კლასიციზმის სტილში, ბაროკოს ელემენტების არსებობით. ეს არის სვეტიანი ტაძარი ერთი აფსიდით, გადასვლა ოთხიდან რვაზე, რომელიც ეყრდნობა საყრდენ თაღებს, ხდება საყვირების საშუალებით. შენობის მომრგვალებული ნაწილები დაფარულია ნახევარსფერული სარდაფებით, ვესტიბული დაფარულია ნახევარწრიული სარდაფებით, სამრეკლოს ქვედა იარუსი დახურულია. აფსიდის მოცულობა გაიზარდა აღმოსავლეთისაკენ. აფსიდში არის ორი სარკმლის გახსნა, ნიშები ცენტრალურ და სამხრეთ ნაწილებში, ხოლო აქ არის მრგვალი ღუმელი. სამხრეთ და ჩრდილოეთ მხარეს მომრგვალებულ ნაწილებში - წყვილი ფანჯრის ღიობების გასწვრივ, ნიშები - ცენტრში. ოთხკუთხედის საყრდენი თაღები ეყრდნობა პილასტრებს. აგური გამოიყენება რვაკუთხედის დასავლეთ, სამხრეთ და ჩრდილოეთ კიდეებზე მდებარე ფანჯრის ღიობებისათვის. დასავლეთით, ვერანდა უერთდება ოთხკუთხედს - სამრეკლოს პირველი იარუსი, ოთხკუთხედთან ურთიერთობა ხორციელდება მოკლე გალერეით, კედლის მახლობლად, რომლის ჩრდილოეთ მხარეს არის ნიშა. ვესტიბულის სამხრეთ კედელში არის ფანჯრის გახსნა, ხოლო დასავლეთ კედელში არის კარიბჭე, ჩრდილოეთ კედელში არის კიბე, რომელიც მიდის სამრეკლოს მეორე საფეხურზე გარედან შესასვლელით.
ეკლესიის ფასადები მორთულია ჩაზნექილი პირების სახით მომრგვალებული მოცულობების შეერთების ადგილას. რვაკუთხედის სახეები მორთულია მხრის პირებით კუთხეებში, რომლებიც ერთმანეთთან დაკავშირებულია ზედა ნაწილში, რითაც ქმნიან ჩარჩოს თითოეულ სახეზე. რვაკუთხედის ზედა ნაწილი მთავრდება კარნიზით. ფანჯრის ღიობები მორთულია ბრტყელი ფირფიტებით. რვაკუთხა გუმბათი გადახურულია გადახურვის რკინით. გუმბათზე არის დეკორატიული ბარაბანი, ყალბი ფანჯრის ღიობებით ნიშებში. ბარაბანი გვირგვინდება ლითონის თავით და ჯვრით.
სამსართულიანი სამრეკლო შედგება სამი ტომისგან, რომლებიც მცირდება ზემოთ. პირველ იარუსზე (დასავლეთი ფასადი), არის კარიბჭე და ორი პატარა ნიში, რომლებიც განლაგებულია გვერდებზე. სამხრეთ ფასადზე არის ფანჯრის გახსნა, ჩრდილოეთით ყალბი ღიობები. ზარების ოთხი თაღოვანი ღიობი აქვს მესამე ზარის რიგს. მეორე იარუსის ფასადი მორთულია მხრის პირებით. მესამე იარუსს აქვს მსგავსი დეკორი. გუმბათი დაფარულია ლითონის სახურავით, რომელსაც თავზე აქვს ჯვარი ჯვრით.
ეკლესიაში ტახტი არის ერთი, მირონის მატარებელთა წმინდა ცოლების სახელით, ზამთარი. მრავალი ხატი გადმოტანილია ძველი ეკლესიიდან: "ქალები მირონის მატარებლებისა", "ღვთისმშობლის მიძინება", "წარმოშობა ჯვრიდან".
სამრეკლოს ჰქონდა 4 ზარი. ერთი ზარი იწონიდა 25 პუდს 37 ფუნტს. ეს ზარი ტაძარს გადასცა ვაჭარმა მ.პ. სუდოპლატოვი.
ეკლესია არ აღუდგენიათ. გარეთ ტაძარი შელესილი და შეთეთრებულია. დღეს ის ფუნქციონირებს.
