ატრაქციონის აღწერა
ავინიონის სინაგოგის შენობა დღემდე შემორჩა 1846 წლის რეკონსტრუქციას. სინაგოგა უნდა აღდგეს 1845 წლის ხანძრის შემდეგ, რომელშიც ბევრი ძვირფასი ნივთი დაიკარგა, მათ შორის 42 თორა გრაგნილი.
1221 წლიდან სინაგოგა დგას ავინიონში, მის ახლანდელ ადგილას, სადაც იგი გადავიდა ქალაქის ეპისკოპოსის ბრძანებით. მე -18 საუკუნის მეორე ნახევარში მისთვის აშენდა ახალი შენობა (ის, რაც შემდგომში ხანძრის შედეგად დაინგრა). რეკონსტრუქციის შემდეგ სინაგოგამ ნეოკლასიკური სახე მიიღო.
ავინიონის ებრაელების პირველი წერილობითი ხსენება თარიღდება 1178 წლით. ლუი XIII– ის დროს, ქალაქში გამოჩნდა ახალი ებრაული კვარტალი. მე -15 საუკუნის შუა წლებამდე ქრისტიან მოსახლეობას სჯეროდა, რომ ებრაელებმა დიდი წვლილი შეიტანეს ქალაქის ვაჭრობაში და ეკონომიკურ განვითარებაში და, შესაბამისად, მათზე უფრო მომთხოვნი დამოკიდებულებაც კი მოითხოვეს. თუმცა, საუკუნის მეორე ნახევარში, ქალაქის მოსახლეობის აზრი ებრაელების შესახებ შეიცვალა: იტალიურმა ომებმა და პაპის რეზიდენციის რომში გადასვლამ, ასევე ჭირის ეპიდემიამ, ავინიონის ხალხის ცხოვრება უარესად შეცვალა. და ახლა მათ სჯეროდათ, რომ ყველა ეს უბედურება გამოიწვია ებრაელებმა. პაპი პიუს II- ის განკარგულებით, ებრაელებისთვის შემოიღეს რიგი შეზღუდვები ვაჭრობისა და სხვა საქმიანობის შესახებ. დევნა გაგრძელდა მანამ, სანამ ებრაელები არ გააძევეს პაპის საკუთრების ტერიტორიიდან იტალიასა და საფრანგეთში. ქრისტიანებს ასევე აუკრძალეს ებრაელებთან ურთიერთობა. მხოლოდ მე -18 საუკუნის ბოლოს რამდენიმე ებრაელს მიეცა საშუალება დაეტოვებინათ ავინიონში. მათი საქმიანობა შემოიფარგლებოდა ებრაული კვარტლით, თალმუდის შესწავლა აკრძალული იყო და კათოლიკე მღვდლებმა ქადაგებები წაიკითხეს სინაგოგაში. 1789 წლის დიდი საფრანგეთის რევოლუციამ გაათანაბრა ებრაელების უფლებები ქვეყნის დანარჩენ მოქალაქეებთან.
სინაგოგაში არის მემორიალური დაფები იმ ავინიონელი ებრაელების ხსოვნისადმი, რომლებიც დაიღუპნენ პირველი და მეორე მსოფლიო ომების დროს.
სინაგოგის გარდა, ავინიონში ასევე არის რამდენიმე ებრაული საზოგადოებრივი ორგანიზაცია და საგანმანათლებლო დაწესებულება.
