ატრაქციონის აღწერა
საბერძნეთის ეროვნული ბიბლიოთეკა არის უდიდესი ბიბლიოთეკა საბერძნეთში და არის ათონის ცნობილი ნეოკლასიკური ტრილოგიის ნაწილი ათენის კაპოდისტრიანულ უნივერსიტეტთან და ათენის მეცნიერებათა აკადემიასთან ერთად. შენობა დააპროექტა ცნობილმა დანიელმა არქიტექტორმა თეოფილ ფონ ჰანსენმა არქიტექტორ ერნსტ ცილერის ხელმძღვანელობით. ბიბლიოთეკა მდებარეობს ათენის ცენტრთან ახლოს, პანეპისტიმიუს და აკადემიას ქუჩებს შორის.
ბიბლიოთეკის შექმნის იდეა ეკუთვნოდა იაკობ მაიერს (შვეიცარიელი ფილელენი, საბერძნეთის დამოუკიდებლობის ომის მონაწილე). იდეა დაამტკიცა საბერძნეთის მთავრობამ, რომელსაც ხელმძღვანელობდა იოანის კაპოდისტრიასი. ბიბლიოთეკა დაარსდა 1829 წელს და მას ხელმძღვანელობდა ბერძენი ისტორიკოსი და ფილოლოგი ანდრეას მუსტოქსიდისი. 1830 წლის ბოლოს ბიბლიოთეკის კოლექციაში უკვე იყო ათასზე მეტი დაბეჭდილი წიგნი.
კოლექცია სწრაფად გაიზარდა, ბიბლიოთეკა რამდენჯერმე გადავიდა და 1842 წელს შეუერთდა ათენის უნივერსიტეტის ბიბლიოთეკას და განთავსდა მის ახალ შენობაში. შემდეგ კოლექცია შედგებოდა 15,000 ტომისგან. 1866 წელს სამეფო ქარტიის თანახმად, ორივე ბიბლიოთეკა ოფიციალურად გაერთიანდა საბერძნეთის ეროვნულ ბიბლიოთეკაში. 1888 წლის მარტში დაიწყო საკუთარი ნეოკლასიკური მარმარილოს ბიბლიოთეკის შენობის მშენებლობა. შენობა სამი ცალკეული ნაწილისგან შედგება, რომელთაგან ორში არის სამკითხველო ოთახი შთამბეჭდავი მინის ჭერით. წიგნების თაროები დამზადებულია თუჯისგან, რაც არ არის დამახასიათებელი იმდროინდელი შენობებისთვის.
დღეს ბიბლიოთეკის ფონდები შეიცავს ათასობით წიგნს მსოფლიოს ყველა ენაზე. ასევე არსებობს ძველი ბერძნული ხელნაწერების მდიდარი კოლექცია, სხვადასხვა ისტორიული დოკუმენტები, საბერძნეთის რევოლუციის არქივები, სხვადასხვა პერიოდული გამოცემები და სხვა ბეჭდური გამოცემები. მუზეუმს აქვს მიკროფილმის წიგნების კოლექცია და 149 ინკუნაბულა (საბერძნეთში ინკუნაბულის უდიდესი კოლექცია). დღეს ეროვნული ბიბლიოთეკის მთავარი პრობლემა არის სივრცის ნაკლებობა, პერსონალი და ძალიან შეზღუდული ბიუჯეტი.