ატრაქციონის აღწერა
ალექსანდროვსკის, ანუ ახალი ცარსკოიო სელოს სასახლე დაარსდა 1792 წელს იმპერატრიცა ეკატერინე II– ის ბრძანებით და საჩუქრად წარუდგინა საყვარელ შვილიშვილს, დიდ ჰერცოგ ალექსანდრე პავლოვიჩს და დიდ ჰერცოგინიას ელიზაბეტ ალექსეევნას ქორწილს. 1796 წლის მაისში, იმპერატრიცა ეკატერინე II– ის მეფობის ბოლო წელს, სასახლის მშენებლობა დასრულდა და 1796 წლის 12 ივნისს დიდი ჰერცოგი ალექსანდრე პავლოვიჩი და მისი მეუღლე ახალ სასახლეში შევიდნენ.
ალექსანდრეს სასახლის პროექტი ეკუთვნის ცნობილ იტალიელ არქიტექტორ გ. კვარენგის; სასახლე აღმართეს არქიტექტორ პ.ნეიელოვის მეთვალყურეობით. სასახლე არის წაგრძელებული ორსართულიანი შენობა, რომელსაც ორი ფრთა აქვს გვერდებზე. მთავარი ჩრდილოეთ ფასადის ცენტრში არის ბრწყინვალე კოლონადა, რომელიც შედგება სვეტების ორი რიგისგან.
ინტერიერი, გ. კვარენგის მიერ შემუშავებული, შეესაბამებოდა კლასიკურ კანონიკებს, რომელთა სახითაც შენობა მთლიანად მდგრადია. სახელმწიფო სუიტის დარბაზები განლაგებული იყო სასახლის ბაღის ფასადის გასწვრივ. სუიტის ცენტრში იყო დარბაზი ნახევრად როტონდით, რომელიც სამ ნაწილად იყოფა ფართო თაღებით. ოთახის შუა ნაწილს ნახევარწრიული დარბაზი ეწოდებოდა, აღმოსავლეთიდან მას პორტრეტების დარბაზი ერგო, დასავლეთიდან - ბილიარდის დარბაზი (ანუ ჟოლოსფერი მისაღები ოთახი).
დღეს ალექსანდრეს სასახლე უკავშირდება რუსეთის იმპერიის ისტორიის ბოლო გვერდს. ამ სასახლეში გავიდა ბოლო რუსი მეფის მეფობის 12 წელი. ბოლო დრომდე, ცნობილი სასახლე დახურული იყო ვიზიტორებისთვის და ცოტამ თუ იცოდა, რომ მასში დაცული იყო დიდი სუიტის ინტერიერი და იმპერატორ ნიკოლოზ II- ისა და იმპერატრიცა ალექსანდრა ფეოდოროვას პირადი ბინების გაფორმების ნაწილი.
ალექსანდროვსკის პარკი, ეკატერინეს სასახლის მიმდებარედ აღლუმის მოედნის მხრიდან, მოიცავს დაახლოებით 200 ჰექტარს. იმპერატრიცა ეკატერინე I- ის მეფობის დროსაც კი, სასახლის უკან მდებარე ბუნებრივი ტყის ნაწილი შემოღობილი იყო და მასში მოეწყო მენაგერია, რომელშიც გარეული ცხოველები სამეფო ნადირობისთვის ინახებოდა. მე -18 საუკუნის შუა ხანებში მენეჯერი გარშემორტყმული იყო ქვის კედლით, კუთხეებში ბასტიონებით, რომელთაგან ორში აშენდა გასართობი პავილიონები. სასახლესა და მენეჯერიას შორის დაგეგმილი იყო ახალი ბაღის გადაკვეთა ჯვრის ფორმის ხეივნებით.
მეოცე საუკუნის დასაწყისში აშენდა ალექსანდრეს პარკის ჩრდილო -აღმოსავლეთი ტერიტორია, რომელიც გადაჭიმულია ალექსანდრეს სასახლიდან ეგვიპტის კარიბჭემდე.