- ბილეთი და სად ვიყიდოთ ბილეთები
- მეტროს ხაზები
- Სამუშაო საათები
- ისტორია
- თავისებურებანი
მეტროს პროექტი ქალაქ თბილისში ერთ დროს შემუშავდა სტალინის ეგიდით. პირველად, სიტყვები მიწისქვეშა ტრანსპორტის მშენებლობის აუცილებლობის შესახებ გაისმა ომის შემდგომ წლებში - 1952 წელს. ამ ტიპის ტრანსპორტის საჭიროების მთავარი მაჩვენებელი იყო მილიონი მცხოვრების ხაზი, მაგრამ იმ დროს მეტროპოლიტენის გაყვანის შესახებ ბრძანებულება იყო მხოლოდ 600 ათასი მცხოვრები თბილისში. თუმცა, გადაწყვეტილება მიიღეს და მშენებლობა დაიწყო.
თავდაპირველად, ხალხთა ლიდერის ამბიციებმა თბილისის მეტრო ისეთივე მნიშვნელოვანი და ლამაზი გახადა, როგორც მოსკოვში. გეოლოგიური და გეოგრაფიული პირობები ჩაითვალა ხელსაყრლად, დაახლოებით 2,500 ადამიანი (როგორც სამოქალაქო, ისე სამხედრო) ჩართული იყო დიზაინსა და მშენებლობაში. თბილისის მეტროს პირველი ნაწილი "დიდუბე" - "რუსთაველი" გაიხსნა 1966 წლის 11 იანვარს. ამ საიტმა დაუკავშირა ცენტრალური რუსთაველის გამზირი საცხოვრებელ ადგილს (მძინარე, როგორც იტყოდნენ ახლა) დიდუბეს. პირველი ხაზი ექვსი სადგურისგან შედგებოდა.
უკვე 1979 წელს თბილისში გაიხსნა მეტროს მეორე ხაზი და ერთი წლის შემდეგ მათ დაიწყეს მესამედზე საუბარი. სამწუხაროდ, მომავალი პერესტროიკა და ეკონომიკური კრიზისი, რომელიც მას თან ახლდა, არ აძლევდა გეგმების განხორციელების საშუალებას. დღეს, თბილისის მეტრომ გაიარა რეკონსტრუქცია, მოდერნიზაცია და მოთხოვნადია საქართველოს დედაქალაქში საზოგადოებრივი ტრანსპორტით.
ბილეთი და სად ვიყიდოთ ბილეთები
დღეს მეტროს მგზავრობას ანაზღაურებენ პლასტიკური ბარათებით. ადრე მოქმედი ჟეტონები შეიცვალა გადახდის უფრო თანამედროვე საშუალებებით. ბარათზე უსაფრთხოების ანაბარი არის 2 ლარი, ხოლო ერთი მგზავრობის ღირებულებაა 50 თეთრი (0.5 ლარი). მეტრომონის ბარათი იყიდება და ივსება მეტროს სალაროებში სადგურებში. გირაოს ღირებულება შეიძლება დაბრუნდეს (შესაბამისია ტურისტებისთვის), თუ ინახება ჩეკი 2 ლარად (ანაბარი). ბარათი ივსება აქ, ბილეთების ოფისში ნებისმიერ მეტროსთან.
საინტერესოა, რომ მეტროში შესვლის მომენტიდან საათნახევრის განმავლობაში შეგიძლიათ გამოიყენოთ რუკა და იმოძრაოთ ქალაქის ავტობუსების მარშრუტებზეც. ეს მომგებიანია თბილისის საერთო საცხოვრებლების მაცხოვრებლებისთვის და მუშაობს იქიდან გამომდინარე, რომ მეტროსა და ავტობუსების გადაადგილებას მართავს მუნიციპალური „თბილისის სატრანსპორტო კომპანია“. ის ასევე შესაფერისია საბაგირო გზაზე "პარკ რიყე - ციხე ნარიყალა" (მგზავრობის ღირებულება 1 ლარი) და დიდი ყვითელი საქალაქო მიკროავტობუსები (0, 8 ლარი).
მეტროს ხაზები
ახლა თბილისის მეტროს ორი ხაზი აქვს: ახმეტელი-ვარკეთილსკაია და საბურტალინსკაია.
ახმეტელი-ვარკეთილსკაიას სიგრძე 19,6 კმ-ია. მისი სადგურები (ტერმინალიდან ტერმინალამდე):
- "ახმეტელის თეატრები".
- "სარაჯიშვილი".
- გურამიშვილი.
- "გრმაგელე".
- "დიდუბე".
- "გოცირიძე".
- ნაძალადევი.
- "სადგურის მოედანი -1".
- "მარჯანიშვილი".
- რუსთაველი.
- თავისუფლების მოედანი.
- ავლაბარი.
- "300 არაგველი".
- ისანი.
- სამგორი.
- "ვარკეთილი".
ამჟამად, ფუნქციონირებს 16 სადგური, კიდევ სამი ამ ხაზზე შეიქმნა და მშენებლობაც კი დაიწყო. ორ ხაზზე გადასვლა გათვალისწინებულია ორ სადგურზე - ერთი სადგური ჯერ არ ფუნქციონირებს იმის გამო, რომ მესამე ხაზი ჯერ კიდევ არ არის გახსნილი.
საბურთალას ხაზი 9.4 კმ სიგრძისაა. მისი სადგურები (ტერმინალიდან ტერმინალამდე):
- "სადგურის მოედანი -2".
- "წერეთელი".
- ტექნიკური უნივერსიტეტი.
- "სამედიჩინოს უნივერსიტეტი".
- დელისი.
- "ვაჟა-ფშაველა".
- "Სახელმწიფო უნივერსიტეტი".
ერთ სადგურზე გათვალისწინებულია გადასვლა სხვა ხაზზე.
Სამუშაო საათები
თბილისის მეტრო მუშაობს დილის 6 საათიდან შუაღამემდე. პიკის საათებში მატარებლებს შორის მოძრაობის ინტერვალი 2.5 წუთია, მაგრამ სხვა დროს ის განსხვავდება და სხვადასხვა დროს 3 -დან 12 წუთამდე მერყეობს.
ისტორია
თბილისის მეტროში ყველაფერი ერთდროულად არასტანდარტული იყო: ვინაიდან სტალინმა პირადად შეინარჩუნა თითი მისი დიზაინის იმპულსზე, ბევრ მომენტში ეს იყო ინოვაციური პროექტი.პირველი სადგურების მშენებლობის დროს სამხედროებმა მონაწილეობა მიიღეს პროცესში მეტროს სამოქალაქო მშენებლებთან ერთად. თავიდანვე ყველაფერი სწრაფად მოხდა, მაგრამ რაც შეეხება მშენებლობას, მეტროს პროექტი არაერთხელ გაყინულა დაფინანსების არარსებობის გამო. ამით აიხსნება ის ფაქტი, რომ პირველი მატარებელი ამოქმედდა თბილისში მეტროს მშენებლობის დადგენილებიდან უკვე 14 წლის შემდეგ.
საქართველოში მეტროს მშენებლობისთანავე, ის ზომით ჩამორჩებოდა სსრკ -ში მხოლოდ სამს - მოსკოვს, ლენინგრადს და კიევს. ახლა ის მეორეა ამიერკავკასიაში, მის წინ მხოლოდ ერევანია.
16 წლის წინ, საქართველომ მოახდინა მთელი ძალების მობილიზება და დედაქალაქში სრულად აღადგინა მეტრო. ამან გავლენა იქონია როგორც ტექნიკურ ნაწილზე, ასევე სადგურების მოწყობაზე, საფარის შეკეთებაზე. დღეს, მანქანების უმეტესობა ახალია, გაუმჯობესებული კომფორტით. ასევე მნიშვნელოვანია, რომ ჟეტონები ერთ დროს შეიცვალა ბარათებით - ეს მიუთითებს სისტემის თანამედროვეობაზე.
თავისებურებანი
ორივე სამუშაო ხაზის სადგურების უმეტესობა ღრმაა, რაც იმას ნიშნავს, რომ ისინი ყველა აღჭურვილია ესკალატორებით. მესამე ხაზი, რომელიც ჯერ კიდევ დიზაინის ეტაპზეა, განსხვავებულია - მისი სადგურები კლასიფიცირდება როგორც არაღრმა და არის საკმარისი საფეხურები საფეხურზე ჩასასვლელად.
ეს მეტრო მესამეა პოსტსაბჭოთა სივრცეში - მოსკოვისა და ბაქოს მეტროს შემდეგ - სადაც მათ სრულად მიატოვეს ტოკენების გამოყენება როგორც მგზავრობის საფასური. დღეს სადგურზე მისვლა მხოლოდ პლასტიკური ბარათის მკითხველისთვის არის შესაძლებელი. სადგურები გამოცხადებულია ერთდროულად ორ ენაზე - ქართულ და ინგლისურ (საერთაშორისო), სადგურების სახელებიც ხელმოწერილია.
იმისდა მიუხედავად, რომ სადგურები შექმნილია 5 მანქანის მატარებლების მისაღებად, ახლა გრძელი ხაზზე (ხაზი 1) არის 4 მანქანაანი მატარებლები, ხოლო მოკლე ხაზზე (ხაზი 2)-3 ვაგონიანი მატარებლები. ჯერჯერობით, მატარებლების ზრდა მოსალოდნელი არ არის, თუმცა სამგზავრო ტრაფიკი მუდმივად იზრდება.
მეტროს მართავს მუნიციპალური "თბილისის სატრანსპორტო კომპანია". თბილისის მეტროს ოფიციალური საიტი: თბილისის მეტრო
