ატრაქციონის აღწერა
ვილჩერინგის სააბატო არის ცისტერკიის მონასტერი ზემო ავსტრიაში, მდებარეობს ქალაქ ლინციდან 8 კილომეტრში. შენობა, გადაკეთებული მე -18 საუკუნეში, ცნობილია თავისი მდიდარი როკოკოს დეკორით.
მონასტერი დააარსა ულრიხ და კოლო ვილჩერინგებმა, რომლებმაც ძველი ციხე გადასცეს ოჯახს ამ მიზნით, გარდაცვლილი მამის სურვილის შესაბამისად, მას შემდეგ რაც ოჯახი გადავიდა ვახენბურგის ახალ ციხეში. თავდაპირველად, ავგუსტინეები დასახლდნენ მონასტერში, მაგრამ 1146 წლის 30 სექტემბერს ულრიხმა მონასტერი გადასცა ცისტერციელებს რაინის სააბატოდან, შტირიაში. თუმცა, ორმოც წელზე ნაკლები ხნის შემდეგ მონასტერში მხოლოდ ორი ბერი დარჩა. შემდეგ ჰაინრიხმა, მეოთხე აბატმა, გადაიყვანა სააბატო ბურხარდში. 1185 წელს ებრახიდან ბერები კვლავ მონასტერში დასახლდნენ, რის შემდეგაც შეიქმნა ცისტერკიული საზოგადოება.
სააბატოს ისტორია თითქმის დასრულდა რეფორმაციის დროს, როდესაც მაშინდელი აბატი, ერასმუს მაიერი, გაიქცა ნიურნბერგში, სადაც დაქორწინდა, დაარღვია დაუქორწინებლობის აღთქმა და 1585 წლისთვის სააბატოში აღარ დარჩა ბერი. სააბატო შემოინახა მხოლოდ აბატმა ალექსანდრე ლაკუს ძალისხმევით, რომელიც იმპერატორმა დანიშნა.
1733 წლის მარტში, სააბატო შენობა ხანძრის შედეგად თითქმის მთლიანად განადგურდა. შემორჩენილია ძველი რომანული კარი, გოთური მონასტრის ნაწილი და რამდენიმე საფლავის ქვა. აბატმა იოჰანმა სასწრაფო რემონტი ჩაატარა, მაგრამ მოგვიანებით ეკლესია სრულად აღადგინა როკოკოს სტილში იოჰან ჰასლინგერის მიერ, რომელიც მუშაობდა მარტინო ალტომონტეს დიზაინზე. შედეგად, ვილჩერინგის სააბატო ახლა ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი როკოკოს შენობაა გერმანულენოვან სამყაროში.
1940 წელს მონასტერი ნაცისტებმა ჩამოართვეს და ბერები განდევნეს: ზოგი მათგანი დააპატიმრეს და გაგზავნეს ბანაკებში, ზოგი კი იძულებული გახდა სამხედრო სამსახურში წასულიყო. აბატი ბერნჰარდ ბურგსტალერი დააპატიმრეს და შიმშილით მოკლეს 1941 წელს. შენობები გამოიყენეს ჯერ ლინცის სემინარიაში, შემდეგ კი 1944 წლიდან გერმანიის სამხედრო ჰოსპიტალში. 1945 წელს ამერიკულმა ჯარებმა აიღეს სააბატო. ბერები იმავე წელს დაბრუნდნენ. 2007 წელს სამონასტრო საზოგადოება ითვლიდა 28 ადამიანს.
